تندون های باز کننده سطحی پا مستعد تندینیتیس(التهاب تندون) درقسمتی از آنها که روی پا قرار دارند هستند.
کفش ها،چکمه ها ویا اسکیت های مخصوص اسکی روی یخ که به صورت کیپ بسته می شوند،از فاکتور های محرک در ابتلا به تندینیتیس حاد این تندون هستند.بیماری های استخوانی و کیست های غدد عصبی نیز نیز به عنوان مسبب های این تندیتیس گزارش می شوند.
معمولا دردناک بودن این شرایط و این که راه رفتن عادی موجب پیشرفت بورسیتیس(التهاب بورس)بورسهای مرتبط به این تندون و مفصل مچ پا میشود،که نتیجه آن اضافه شدن درد و ناتوانی عملکردی می باشد از دلایلی هستند که موجب می شود بیمار نحوه راه رفتنش را تغییر دهد.
اگر التهاب ادامه داشته باشد ممکن است تجمع کلسیم اطراف تندون ایجاد شود که روند درمان را سخت تر می کند.درد حاصله از این تندینیتیس دائمی و طاقت فرسا است و در قسمت روی پا احساس می شود.غالبا اختلال خواب توسط بیمار گزارش می شود.
بیمار ممکن است برای خودداری از احساس درد این بیماری به طور لنگان راه برود و همچنین در برابر کشیده شدن انگشتان پا مقاومت کند تا مانع استفاده تاثیر گذار از تاندون ها شود.
علائمی از جمله گرمی و ورم کردگی در روی پا ممکن است احساس شود که می تواند اشتباها به بیماری هایی مانند آسیب والتهاب عروقی و بافت همبند زیر پوست نسبت داده شوند.
غژغژ کردن و ساییده شدن در هنگام خم کردن و کشیده شدن پا توسط پزشک ممکن است احساس شود.
پای بیمار مبتلا به این بیماری:
تشخیص:
عکس های رادیوگرافی ساده برای تمام کسانی که در پا و مچ پا احساس درد می کنند تجویز میشود.بر اساس مشاهدات کلینیکی بیمار علاوه بر آزمایشهایی مانند شمارش کامل سلول های خونی،تعیین میزان رسوب و سنجش میزان آنتی بادی که ممکن است تجویز شود،تصویر برداری ام آر آی و سونوگرافی از پا و مچ پا نیز در در صورت مشاهده شدن بی ثباتی مفصلی برای کمک به تشخیص قاطعانه تجویز میشوند.
روش های درمان:
روش های مختلفی از جمله درمان های دارویی، فیزیوتراپی و ... وجود دارد اما در بین تمام این روش ها، روش تزریق داخل تندون موثرترین و سریع ترین روش درمان بیماری است.
تزریقات داخل تندون عموما به دو صورت انجام می شوند. روش اول استفاده از لندمارک (مشخصات) های سطحی بدن برای پیدا کردن محل تزریق است و روش دوم استفاده از سونوگرافی. در روش لندمارک به دلیل نداشتن دید و آگاهی کامل از جزئیات داخل بدن امکان خطا و عوارض جانبی بالا می باشد که این مشکلات با استفاده از روش سونوگرافی به راحتی حل می شوند.
تزریق با کمک دستگاه سونوگرافی:
این روش که در کلینیک فوق تخصصی دردشناسی پروفسور سیروس مومن زاده انجام می شود بالاترین دقت را در میان روش های تزریق دارد زیرا برای شناسایی ساختار های داخلی بدن از دستگاه سونوگرافی استفاده می شود. این روش امکان تزریق موثرتر و عوارض جانبی کمتر را به ما می دهد.
عوارض جانبی:
عارضه اصلی این تزریق عفونت است با دنبال کردن روش های درست تزریق اتفاق نخواهد افتاد. آسیب رساندن سوزن به تندون یکی دیگر از احتمالات است که با استفاده از دستگاه سونوگرافی و دید به ساختار های داخلی به آسانی جلوگیری می شود. در مواردی که التهاب تندون زیاد بوده یا از قبل آسیب دیده اند، تزریق مستقیم می تواند باعث پارگی آن شود. در این مورد پزشک با تزریق آرام تر، احتمال اتفاق افتادن این عارضه را پایین می آورد. حدود 25% از بیماران بعد از تزریق افزایش درد خواهند داشت که به دلیل ورود سوزن است، اما پس از مدتی درد کمتر می شود و پا عملکرد طبیعی اش را پیدا می کند.