مقدمه:
بورس ها تشکیل شده اند از کیسه های ساینوویال (مفصلی)که هدفشان اجازه دادن به کشیده شدن و حرکت عضلات و تاندون ها از روی یکدیگر در نواحی که حرکت مکرر انجام میشود،است.این کیسه های ساینوویال به وسیله غشای ساینوویال پوشانده شده اند که حاوی شبکه ای از رگهای خونی اند که مایع ساینووسال را ترشح می کنند. نتایج بورسیتیس (التهاب بورس) در افزایش تولید مایع ساینوویال موجب تورم کیسه های بورس می شود. با استفاده مفرط و نادرست، این بورس ها ممکن است ملتهب، بزرگ و در موقعییت های نادری عفونی شوند.
اگرچه تنوع قابل توجهی در میان بیماران در تعداد، اندازه و مکان قرارگیری بورس وجود دارد، کلبدشناسان تعدادی از بورس های کلینیکی رایج را شناسایی کردند که بورس ایلئوپکتینئال یکی از آن هاست. این بورس در عمق کشاله ران، دقیقا روی سطح سر استخوان ران در بالای بروس سوآس (Psoas) قرار دارد. این بورس می تواند دارای یک کیسه یا در برخی از بیماران با چند سری کیسه وجود داشته باشد که ممکن است حفره دار نیز باشد.
بورس ایسکیال نسبت به جراحت از طریق ضربه شدید و ضربه های کوچک مکرر آسیب پذیر است. جراحت های شدید اغلب به دلیل ضربه های مستقیم به بورس، مانند فشار واردشدن توسط کمربند ایمنی در هنگام تصادف، یا استفاده بیش از حد از بورس و مفصل، مانند رقص باله، اتفاق می افتند. اگر بورسیتیس سوآس مزمن شود ممکن است کلسیفیته شدن (سخت و آهکی شدن بر اثر تجمع کلسیم) بورس رخ دهد که باعث از دست رفتن نرمی و انعطاف آن می شود و درمان را مشکل تر می کند.
بیمار مبتلا به بورستیس ایلئوپکتینئال در کشاله و ران به تناوب احساس درد دارد. نقطه اصلی درد دقیقا جلوی قسمت بالایی کشاله ران است و معمولا با درد ارجاعی به سمت جلوی کف لگن و مفصل استخوان ران و لگن همراه می شود. به طور معمول بیمار نمی تواند روی سمت آسیب دیده بخوابد و با حرکت دادن پا در مفصل ران و لگن، به خصوص بعد از بیدار شدن، احساس غژغژ می کند.
تشخیص:
معاینه فیزیکی ممکن است درد در هنگام لمس قسمت بالایی ران، دقیقا زیر کشاله، را نشان دهد. دور و نزدیک کردن پا ها به هم درد را افزایش می دهد. رادیوگرافی ممکن است کلسیفه شدن بورس و ساختارهای اطرافش را به همراه التهاب مزمن نشان دهد. MRI و تصویربرداری سونوگرافی نیز در کشف بورسیتیس و دیگر بیماری های دردآور موثر اند. درصورت شک پزشک به وجود کیست یا تومور در مفصل یا کشاله ران، انجام MRI ضروری است.
روش های درمان:
روش های مختلفی از جمله درمان های دارویی، فیزیوتراپی و ... وجود دارد اما در بین تمام این روش ها، روش تزریق داخل بورس موثرترین و سریع ترین روش درمان بیماری است.
تزریقات داخل مفصلی عموما به دو صورت انجام می شوند. روش اول استفاده از لندمارک (مشخصات) های سطحی بدن برای پیدا کردن محل تزریق است و روش دوم استفاده از سونوگرافی. در روش لندمارک به دلیل نداشتن دید و آگاهی کامل از جزئیات داخل بدن امکان خطا و عوارض جانبی بالا می باشد که این مشکلات با استفاده از روش سونوگرافی به راحتی حل می شوند.
تصویر سونوگرافی:
تزریق با کمک دستگاه سونوگرافی:
این تزریق هم برای هدف تشخیصی و هم برای هدف درمانی استفاده می شود.
این روش که در کلینیک فوق تخصصی دردشناسی پروفسور سیروس مومن زاده انجام می شود بالاترین دقت را در میان روش های تزریق دارد زیرا برای شناسایی ساختار های داخلی بدن و خود مفصل از دستگاه سونوگرافی استفاده می شود. این روش امکان تزریق موثرتر و عوارض جانبی کمتر را به ما می دهد.
بیمار به پشت می خوابد و پاها با کمی فاصله از هم قرار می گیرند. سپس با استفاده از دستگاه سونوگرافی محل بورس به دقت مشخص می شود و پس از آن تزریق انجام می گیرد.
محل انجام تزریق:
نحوه قرارگیری بیمار:
محل قرارگیری پروب سونوگرافی:
انجام تزریق:
عوارض جانبی:
عبور شریان، ورید و عصب فمورال (رانی) از نزدیکی محل تزریق باعث می شود تا پزشک به دقت بیشتری نیاز داشته باشد، اما با استفاده از دستگاه سونوگرافی احتمال بروز خطا ناچیز است. تعدادی از بیماران بعد از تزریق افزایش درد خواهند داشت که به دلیل ورود سوزن است. این درد بعد از مدتی از بین می رود و مفصل عملکرد طبیعی اش را پیدا می کند.