کیست بیکر ناشی از پخش نامعمول مایع بین مفصلی در سمت داخلی حفره پشت زانو است.در تصویر زیر پای سمت چپ مبتلا به این بیماری است:
در این تصویر هر دو پای بیمار مبتلا هستند:
تولید بیش از حد مایع مفصلی در زانو باعث تشکیل کیست در حفره پشت زانو می شود.
این کیست به صورت یک طرفه به زانو تبادل مایع انجام می دهد که باعث رشد دائمی آن می شود. معمولا پارگی تندون (بافت طناب مانندی که عضلات را به استخوان ها متصل می کند) عضلات جمع کننده زانو در سمت داخلی پا، محرک تشکیل این کیست است. بیماران مبتلا به روماتوآرتریت نیز بسیار مستعد ابتلا به این بیماری هستند.
بیماران مبتلا به کیست بیکر گزارش می کنند که پشت زانویشان احساس پر بودن می کنند. ممکن است کیست همچنان رشد کند به سمت پایین در پشت ساق پا نیز برجسته شود. بیماران مبتلا به روماتوآرتریت مستعد ابتلا به این بیماری هستند که پایین آمدن کیست در پشت ساق پا می تواند تصویر کلینکی را مبهم کرده و باعث درمان اشتباه شود. در مواردی کیست بیکر، به خصوص پس از حرکت بشین-پاشو، به صورت خود به خودی از بین می رود.
تشخیص:
در معاینه فیزیکی در سمت داخلی حفره پشت زانوی بیمار، یه برجستگی کیستی وجود دارد. کیست بیکر، به خصوص در بیماران مبتلا به روماتوآرتریت، می تواند بسیار بزرگ شود. فعالیت، مانند بشین-پاشو یا راه رفتن، درد را بدتر می کند. استراحت و گرما تا حدی از شدت درد می کاهد. درد دائمی بوده و مشخصه اصلی آن حالت خارشی است و می تواند خواب بیمار را بر هم بزند. تست خومن (Homan test) در این بیماری منفی بوده و با ضربه آرام به محل کیست بیمار افزایش درد نخواهد داشت.
انجام رادیوگرافی برای تمام بیماران مبتلا به کیست بیکر الزامی است. بر اساس شرح حال بیمار و تشخیص پزشک آزمایشات دیگری مانند شمارش کامل سلول های خونی نیز انجام می شود. در صورت شک پزشک اختلال داخل مفصلی یا وجود تومور انجام MRI و یا تصویربرداری سونوگرافی الزامی است. این دو تصویربرداری به تایید شدن تشخیص و اطلاع از محل دقیق کیست نیز کمک می کنند.
تصویر رادیوگرافی:
تصویر MRI:
درمان:
روش های درمانی متفاوتی وجود دارد مانند تزریق، دارودرمانی و فیزیوتراپی. از میان این روش ها تزریق سریع ترین و کارآمدترین روش است.
تزریقات عموما به دو صورت انجام می شوند. روش اول استفاده از لندمارک (مشخصات) های سطحی بدن برای پیدا کردن محل تزریق است و روش دوم استفاده از دستگاه های تصویربرداری (که در بین این روش ها سونوگرافی بیشرین کارآیی و کمترین عوارض جانبی را دارد). در روش لندمارک به دلیل نداشتن دید و آگاهی کامل از جزئیات داخل بدن امکان خطا و عوارض جانبی بالا می باشد که این مشکلات با استفاده از روش سونوگرافی به راحتی حل می شوند.
تزریق با کمک دستگاه سونوگرافی:.
این روش که در کلینیک فوق تخصصی دردشناسی پروفسور سیروس مومن زاده انجام می شود بالاترین دقت را در میان روش های تزریق دارد زیرا برای شناسایی ساختار های داخلی بدن از دستگاه سونوگرافی استفاده می شود. این روش امکان تزریق موثرتر و عوارض جانبی کمتر را به ما می دهد.بیمار به شکم روی تخت معاینه می خوابد، سپس پزشک با قرار دادن پروب دستگاه سونوگرافی روی محل تزریق ساختار های داخلی را به دقت مشخص می کند و سپس تزریق را انجام می دهد.
نحوه قرارگیری بیمار:
محل قرارگیری پروب سونوگرافی:
انجام تزریق:
عوارض جانبی احتمالی:
حفره پشت زانو محل عبور تعداد زیادی عصب و شریان است. به همین دلیل نیاز به دقت دو چندان پزشک و استفاده زا دستگاه سونوگرافی است. بسیاری از بیماران بعد زا تزریق افزایش درد خواهند داشت که به دلیل ورود سوزن به بدن است. این درد و درد اصلی بیماری بعد از مدت کوتاهی از بین می روند. ممکن است عفونت نیز اتفاق بیافتد که با استفاده از روش های استریل مناسب به ندرت بیمار دچار این عارضه می شود.
درمان های غیرجراحی:
*فیزیوتراپی
*تزریق اوزون
*بلاک عصب با لیزر
* رادیو فرکوئنسی (RF)
در کلینیک فوق تخصصی دردشناسی پروفسوردکتر سیروس مؤمن زاده تمامی این خدمات با راهنمایی اولتراسوند انجام میگیرد.