لیگامنت ها بافت های طناب مانندی هستند که استخوان ها به یک دیگر متصل می کنند.
بلاک کردن عصب به جلوگیری از عبور پیام عصبی (شامل پیام های درد) با تزریق مواد بی حسی به عصب گفته می شود.عصب مدین از سطح میانی-قدامی عبور می کند و به ناحیه میانی ساعد عصب دهی می کند. ناحیه عصب دهی شده توسط عصب مدین با رنگ سبز پررنگ مشخص شده است:
آناتومی عصب مدین:
تعدادی از اعصاب خارج شده از نخاع، در بالای شانه به یک دیگر می پیونند و شبکه عصبی بازویی را می سازند. اعصاب خارج شده از شبکه عصبی بازویی به دست و بخشی از قفسه سینه عصب دهی می کنند.
آناتومی شبکه بازویی:
این بلاک برای مدیریت درد های داخل ناحیه عصب دهی شده توسط عصب مدین کابرد دارد. از این بلاک به همراه بلاک شبکه بازویی برای انجام بی حسی موضعی طی اعمال جراحی آرنج و پایین تر از آن استفاده می شود. از این بلاک به همراه بی حسی موضعی در کنترل در های حاد، مانند درد های بعد از عمل، شکستگی های زند زبرین ساعد، و درد های سرطانی استفاده می شود تا روش های دارویی اثر کنند.
از این بلاک برای تشخیص علل درد ساعد نیز استفاده می شود. در صورتی که برای درمان درد نیاز به تخریب کامل این عصب باشد، انجام بلاک حداکثر حسی و حرکتی ای که بیمار بعد از تخریب عصب تجربه خواهد کرد را نشان می دهد. برای درمان درد سندروم پروناتور (Pronator Syndrome) که طی این بیماری لیگامنت های ساعد روی عصب مدین فشار وارد می شود نیز از این بلاک استفاده می شود.
نحوه انجام بلاک:
تزریقات برای بلاک اعصاب عموما به دو صورت انجام می شوند. روش اول استفاده از لندمارک (مشخصات) های سطحی بدن برای پیدا کردن محل تزریق است و روش دوم استفاده از دستگاه های تصویربرداری (که در بین این روش ها سونوگرافی بیشرین کارآیی و کمترین عوارض جانبی را دارد). در روش لندمارک به دلیل نداشتن دید و آگاهی کامل از جزئیات داخل بدن امکان خطا و عوارض جانبی بالا می باشد که این مشکلات با استفاده از روش سونوگرافی به راحتی حل می شوند.
تزریق با کمک دستگاه سونوگرافی:
این روش که در کلینیک فوق تخصصی دردشناسی پروفسور سیروس مومن زاده انجام می شود بالاترین دقت را در میان روش های تزریق دارد زیرا برای شناسایی ساختار های داخلی بدن و خود عصب از دستگاه سونوگرافی استفاده می شود. این روش امکان تزریق موثرتر و عوارض جانبی کمتر را به ما می دهد.
عوارض جانبی احتمالی:
بیشتر عوارض این تزریق با اشتباه در محل ورود سوزن و تزریق داخلی وریدی (داخل سیاهرگ) که منجر به مسمومیت بیمار می شود و بی حسی دائمی این عصب ناشی از آسیب رساندن سوزن به عصب مرتبط هستند. تمامی موارد ذکر شده به ندرت اتفاق می افتند و می توان با استفاده از دستگاه سونوگرافی و شناسایی ساختارهای داخلی احتمال ابتلا بیمار به تمامی این عوارض را به شدت کاهش داد.
در موارد نادر احتمال عفونت نیز وجود دارد که می توان با استفاده از روش های استریل مناسب جلوی این عارضه را گرفت. در صورت آسیب دیدن ورید های عمقی ممکن است بعد از انجام تزریق، محل ورود سوزن کبود شده یا هماتوم (کیسه پر از خون) تشکیل شود که می توان با فشار وارد کردن روی محل سوزن بعد از انجام تزریق جلوی این عارضه را گرفت. قراردادن بسته های سرمازا روی محل تزریق بعد از انجام بلاک به مدت 20 دقیقه می تواند از شدت درد و خونریزی ای که بیمار تجربه خواهد کرد بکاهد.
حدود 25% از بیماران بعد از انجام تزریق افزایش درد موقت خواهند داشت که این درد و درد اصلی بیماری بعد از مدتی از بین می روند.