بورس ها تشکیل شده اند از کیسه های ساینوویال (مفصلی)که هدفشان اجازه دادن به کشیده شدن و حرکت عضلات و تاندون ها از روی یکدیگر در نواحی که حرکت مکرر انجام میشود،است.این کیسه های ساینوویال به وسیله غشای ساینوویال پوشانده شده اند که حاوی شبکه ای از رگهای خونی اند که مایع ساینووسال را ترشح می کنند. نتایج بورسیتیس (التهاب بورس) در افزایش تولید مایع ساینوویال موجب تورم کیسه های بورس می شود. با استفاده مفرط و نادرست، این بورس ها ممکن است ملتهب، بزرگ و در موقعییت های نادری عفونی شوند. به التهاب بورس، بورسیتیس گفته می شود.
تندون ها بافت های طناب مانندی هستند که عضلات را به استخوان ها متصل می کنند و باعث حرکت مفاصل توسط عضلات می شوند. تندون کشکی در بالای زانو قرار دارد که از عضله چهارسر منشا می گیرد، از رو و اطراف کشک عبور می کند و در نهایت به استخوان درشت نی ساق پا متصل می شود.
این تندون مسئول باز کردن مفصل زانو است. این تندون مستعد کشیدگی و پارگی به دلیل استفاده بیش از حد یا نادرست طیفعالیت های مختلفی است مانند دویدن های طولانی، وارد شدن ضربه به آن طی لگد زدن در ورزش های رزمی و ... . تندینیتیس (التهاب تندون) کشکی به دلیل وارد شدن فشار زیاد روی آن توسط عضله چهارسر اتفاق می افتد. این بیماری در ورزشکارانی که رشته آن ها بسکتبال یا والیبال یا دیگر ورزش هایی ایت که نیاز به پرش دارند بیشتر دیده می شود. وارد شدن فشار روی تندون معمولا به دلیل انقباض فوق العاده عضله در هنگام فرود آمدن، و نه پریدن، اتفاق می افتد. دیگر اختلالات زانو نیز می توانند با این بیماری همراه شوند و تشخیص را مشکل کنند. بدشکلی های زانو مانند قرارگیری کشکک در بالای زانو و ضعف عضلات خم کننده زانو عواملی هستند که احتمال ابتلا فرد به این بیماری را افزایش می دهند.
قرارگیری کشکک در بالای زانو:
بیمار مبتلا به تندینیتیس پتلار در بالا و/یا زیر زانو احساس درد می کند. برعکس بعضی بیماری های زانو که فیبر های این تندون فقط در سمت داخلی زانو آسیب می بینند، در این بیماری ممکن است فیبر های تندون در هر دو سمت داخلی و خارجی آسیب ببینند. درد با پایین رفتن از پله ها یا راه رفتن روی سطح ناهموار، مانند طبیعت گردی، افزایش می یابد. درد دائمی بوده و حالت تیرکشیدن دارد و با فعالیت بدتر می شود و ممکن است خواب بیمار را برهم بزند. در معاینه فیزیکی با لمس تندون کشککی بیمار افزایش درد دارد. ممکن است در مفصل زانو، روی کشک، تورم دیده شود. در یکی از مانور های تشخیصی پزشک سعی می کند تا زانوی بیمار را خم کند و از بیمار خواسته می شود تا در برابر این حرکت مقاومت کند. در صورت ابتلا بیمار به تندینیتیس پتلار، وی افزایش درد خواهد داشت. وجود همزمان این بیماری و بورسیتیس زانو، آرتریت (از بین رفتن غضروف مفصلی)، و تخریب شدن بافت داخل مفصل ممکن است تشخیص بیماری را بعد از وارد شدن ضربه به زانو مشکل کند.
انجام رادیوگرافی برای تمام بیمارانی که به دلیل درد زانو به پزشک مراجعه می کنند الزامی است. بر اساس شرح حال بیمار و تشخیص پزشک آزمایشات دیگری مانند شمارش کامل سلول های خونی نیز انجام می شود. انجام MRI یا تصویر برداری سونوگرافی در صورت قطعی نبودن تشخیص، شک به پزشک به بورسیتیس یا بیماری های استخوانی و مرگ بافت مفصل الزامی است.
نحوه انجام بلاک:
تزریقات عموما به دو صورت انجام می شوند. روش اول استفاده از لندمارک (مشخصات) های سطحی بدن برای پیدا کردن محل تزریق است و روش دوم استفاده از دستگاه های تصویربرداری (که در بین این روش ها سونوگرافی بیشرین کارآیی و کمترین عوارض جانبی را دارد). در روش لندمارک به دلیل نداشتن دید و آگاهی کامل از جزئیات داخل بدن امکان خطا و عوارض جانبی بالا می باشد که این مشکلات با استفاده از روش سونوگرافی به راحتی حل می شوند.
تزریق با کمک دستگاه سونوگرافی:
این روش که در کلینیک فوق تخصصی دردشناسی پروفسور سیروس مومن زاده انجام می شود بالاترین دقت را در میان روش های تزریق دارد زیرا برای شناسایی ساختار های داخلی بدن و خود عصب از دستگاه سونوگرافی استفاده می شود. این روش امکان تزریق موثرتر و عوارض جانبی کمتر را به ما می دهد.
عوارض جانبی احتمالی:
شایع ترین عارضه این تزریق عفونت است که به ندرت اتفاق می افتد. تندون های بسیار ملتهب مستعد پارگی هستند و باید توجه داشت که با برخورد سوزن به آن ها پاره نشوند. نزدیک بودن این تندون به اعصاب، شریان ها و سیاهرگ های عبور کننده از زانو احتمال آسیب دیدن آن ها توسط سوزن را افزایش می دهد. می توان با استفاده از دستگاه سونوگرافی و دید پزشک به ساختارهای داخلی احتمال این عوارض را کاهش داد. ممکن است در صورت آسیب دیدن سیاهرگ های عمقی توسط سوزن، محل تزریق کبود شده یا در زیر پوست هماتوم (کیسه پر از خون) تشکیل شود. حدود 25% از بیماران بعد از تزریق افزایش درد خواهند داشت که به دلیل ورود سوزن به بدن است. این درد و درد اصلی بیمار بعد از مدتی از بین می روند.