تزریق های ستون فقرات

درمان دردهای ستون فقرات بدون جراحی:

دردهای ستون فقرات همواره ناشی از بیرون زدگی دیسک ها نیست و حتی در بیرون زدگی دیسک هم همواره نیاز به دستکاری دیسک ها نبوده و مواردی همچون التهاب رشته های عصبی و یا آرتروز مفاصل فاست بین مهره ای و یا ضعف عضلات حمایت کننده ستون فقرات و… ایجاد کننده دردهای شدید کمری هستند که با روش های اینترونشن ستون فقرات بهبود می یابند. این روش ها با هدایت دستگاه رادیولوژی (سی – آرم) و یا سونوگرافی بدون برش جراحی ، خونریزی ، درد شدید و با ریکاوری سریع همراه هستند.

مطلب پیشنهادی دکتر سیروس مؤمن زاده: درد بیرون زدگی دیسک گردن

بلوک فاست یا شاخه های میانی Median BRANCH

هر یک از مهره های ستون فقرات دارای چهار مفصل فاست هستند، یک جفت از این مفاصل به بالای مهره ها متصل هستند (فاست های بالایی) و یک جفت از آنها به زیر مهره ها متصل می باشند (فاست های تحتانی) که باعث قفل شدن و پایداری دو مهره روی هم می شود.

بسیاری از دردهای ستون فقرات ناشی از درگیری این مفاصل است. عصب های انتقال دهنده پیام درد در مفاصل فاست فقط حسی هستند. در ابتدا مفصل و یا شبکه عصبی آن با محلول کورتیکواستروئید و لوکال آنستتیک تحت بی حسی قرار می گیرد و پس از تایید تشخیص در مرحله دوم این مناطق توسط رادیوفرکوئنسی بلاک می شوند که یک روش درمانی است که در آن از امواج رادیو فرکانسی برای تخریب بعضی از فیبرهای عصبی عامل ایجاد درد استفاده می شود.

در طول این درمان، یک الکترود به پوست وارد شده و به اعصاب حساس در اطراف مفصل فاست نزدیک می شود. هنگامی که این الکترود در موقعیت دقیق و مناسب خود قرار گرفت، از جریان گرمایشی رادیو فرکانسی برای از بین بردن فیبرهای عصبی انتقال دهنده سیگنال های درد استفاده می گردد. بهبودی با این تکنیک می تواند تا چند سال ماندگار باشد و به بیمار امکان می دهد که  همراه با فیزیوتراپی و یک برنامه ورزشی مناسب، روند بهبودی را تسریع بخشد.

بلوک ترانسفورمینال :

تزریقات ترانس فورامینال اپیدورال کمری برای بلوک ریشه های اعصاب نخاع کمری انجام میشود. هدف از انجام این روش بمنظور تشخیص و درمان علت کمر درد در مواردی است که احتمال درگیری ریشه های اعصاب نخاع کمری وجود داشته باشد. غالبا این تکنیک ها در دردهای انتشاری پاها (سیاتیکا) استفاده می شوند و منتج از فشار و تحریک اعصاب نخاعی است که علل آن بیرون زدگی دیسک ، ضخیم شدن لیگامان داخل کانال نخاعی ، خارهای استخوانی ناشی از آرتروز (استئوفیت ها) و یا لیز خوردگی مهره ها است.

هدف از این تکنیک رفع التهاب ناشی از فشار به عصب و تعدیل عملکرد عصبی در محل خروج عصب  از نخاع  می باشد. در این روش داروهای لازم از طریق سوزن های مخصوصی وارد فضای حفره ای کنار مهره شده که این فضا محل عبور رشته های عصبی به اندام هاست و تزریق در این فضا و اطراف رشته عصبی انجام می گردد. در این روش هیچ تزریقی بداخل نخاع انجام نمیگردد.

بلوک اپیدورال (اینترلامینار)

تزریق دارو در فضای اپیدورال به‌ منظور کاهش موقتی یا طولانی‌مدت درد و التهاب را “تزریق اپیدورال” می‌گویند. فضای اپیدورال فضای خارج مننژ است. در این فصا استروئیدها، دکس مدتومیدین ، ازون و بی‌حس کننده‌ها و… تزریق می‌شوند. تزریق داروها می‌تواند درد و تورم (در داخل و اطراف) ریشه‌های عصبی نخاع را کاهش دهد. همچنین موجب التیام بافت‌های اطراف اعصاب آسیب دیده نیز می شود.

تزریق برای از بین بردن درد کمر ، گردن ، تنه واندام ها در مناطق مهره ای گردن ، توراسیک ، کمر و خاجی بکاربرده می شود. داروهای استروئیدی می‌توانند تورم و التهاب ناشی از بیماری های ستون فقرات مانند تنگی کانال نخاعی، رادیکولوپاتی، سیاتیک و فتق دیسک را کاهش دهند. داروهای معمول تزریق شده در اپیدورال نه تنها موجب برطرف شدن التهاب می شوند بلکه موجب شسته شدن و ترقیق واسطه های التهابی در منطقه هم می شوند.

انتخاب هرکدام از این تکنیک ها، نوع داروهای مصرفی و دفعات انجام آن بستگی به وضعیت جسمی بیماری و ارزیابی پزشک معالج دارد.