بیماران مبتلا به سندروم اس آکرومیال در شانه احساس درد دارند که با احساس ضعف و کاهش دامنه حرکت همراه است. درد معمولا در شب بدتر می شود. در بسیاری از موارد بیماران گزارش می کنند که نمی توانند روی شانه آسیب دیده بخوابند. اگر این بیماری درمان نشده باقی بماند می تواند باعث اختلال تاندونی (تاندون ها بافت های طناب مانندی هستند که عضلات را به استخوان ها متصل می کنند) در روتاتور کاف (Rotator cuff، این واحد از تاندون ها مسئول پایدار کردن مفصل شانه هستند) شود که در نهایت منجر به ناپایداری و ناکارآمدی مفصل می شود. در بیماران بالای 50 سال درمان نکردن این بیماری می تواند به پارگی روتاتور کاف منتهی شود.
تشخیص:
بیماران مبتلا به سندروم اس آرومیال با هرگونه حرکتی که با دور کردن بازو از بدن یا به سمت جلو آورن بازو همراه باشد افزایش درد خواهد داشت، مانند بستن یه لامپ روی سقف یا برداشتن ظروف از کابینت. دو مانور حرکتی که برای تشخیص این بیماری استفاده می شوند مانور نیر (Neer) و مانور هاوگینز (Hawkins) هستند که در صورت ابتلا بیمار به این سندروم با انجام این مانورها احساس درد خواهند کرد. با مثبت شدن این مانورها برای تشخیص دقیق تر نیاز به انجام MRI است.
مانور نیر:
MRI بیشترین و دقیق ترین اطلاعات را درباره هرگونه بیماری شانه به پزشک می دهد. این تصویر برداری در تشخیص سندروم اس آکرومیال بسیار دقیق بوده و به تشخیص هرگونه بیماری ای که می تواند در آینده باعث آسیب دیدن روتاتور کاف و سر استخوان بازو شود کمک می کند. انجام MRI به افتراق این سندروم از بیماری های دیگر مانند تومورهای اولیه و پخش شونده مفصل شانه و ساختارهای اطراف نیز کمک می کند. برای بیمارانی که تحمل انجام MRI را ندارند، مانند افرادی که در قلب خود ضربان ساز (Pacemaker) دارند، سونوگرافی انجام می شود. در صورت شک پزشک به بیماری های استخوانی مانند تومور های استخوانی یا شکستگی های کوچک، انجام اسکن استخوان یا و رادیوگرافی الزامی است.
با توجه به شرح حال بیمار و تشخیص پزشک آزماشات تکمیلی مانند شمارش کامل سلول های خونی نیز انجام می شوند. تشخیص سندروم اس آکرومیال توسط ترکیبی از سابقه کلینیکی بیمار، معاینه فیزیکی، رادیوگرافی، سونوگرافی و MRI انجام می‌شود.
تصویر رادیوگرافی:
بیماری های دیگری که علائم مشابه ایجاد می کنند:
-
بورسیتیس ساب آکرومیال (التهاب بورس، بورس فضایی پر از مایع مفصلی در اطراف مفصل است و حرکات را روان می کند)
-
سندرم ایمپینگمنت ساب آکرومیال
-
التهاب تندون های روتاتور کاف
-
استخوانی و سفت شدن لیگامان‌های مفصل شانه (لیگامان‌ها بافت های طناب مانندی هستند که استخوان هاا را به هم متصل می کنند)
-
آرتیت مفصل شانه
ابتلا بیمار به سندورم "شانه یخ زده" می تواند تصویر کلینیکی را مبهم کند. وجود تومور های پخش شونده همیشه یکی از احتمالات است و باید در معاینه افتراقی مد نظر پزشک قرار بگیرد.
روش های درمان:
روش های مختلفی از جمله درمان های دارویی، فیزیوتراپی و ... وجود دارد اما در بین تمام این روش ها، تزریق موثرترین و سریع‌ترین روش درمان بیماری است.
تزریقات عموما به دو صورت انجام می شوند. روش اول استفاده از لندمارک (مشخصات) های سطحی بدن برای پیدا کردن محل تزریق است و روش دوم استفاده از سونوگرافی. در روش لندمارک به دلیل نداشتن دید و آگاهی کامل از جزئیات داخل بدن امکان خطا و عوارض جانبی بالا می باشد که این مشکلات با استفاده از روش سونوگرافی به راحتی حل می شوند.
تزریق با کمک دستگاه سونوگرافی:
این روش که در کلینیک فوق تخصصی دردشناسی پروفسور سیروس مومن زاده انجام می شود بالاترین دقت را در میان روش‌های تزریق دارد زیرا برای شناسایی ساختار های داخلی بدن و خود مفصل از دستگاه سونوگرافی استفاده می شود. این روش امکان تزریق موثرتر و عوارض جانبی کمتر را به ما می دهد.
بیمار روی تخت معاینه می نشیند و کف دست به حالت ریلکس روی سطح فوقانی ران قرار می گیرند. سپس پزشک با استفاده از دستگاه سونوگرافی ساختارهای داخلی محل تزریق را شناسایی می کند و در نهایت تزریق انجام می شود.
نحوه قرارگیری بیمار:
محل قرارگیری پروب سونوگرافی:
تصویر سونوگرافی:
انجام تزریق:
عوارض جانبی:
عدم تشخیص درست بیماری می تواند منجر درمان نادرست یا آسیب به بیمار شود. تعدادی از بیماران بعد از تزریق افزایش موقتی درد خواهند داشت که به دلیل ورود سوزن به بدن است. این درد و درد اصلی بیماری بعد از مدتی از بین می رود.