بورس ها تشکیل شده اند از کیسه های ساینوویال (مفصلی)که هدفشان اجازه دادن به کشیده شدن و حرکت عضلات و تاندون‌ها از روی یکدیگر در نواحی که حرکت مکرر انجام می‌شود،است.این کیسه های ساینوویال به وسیله غشای ساینوویال پوشانده شده اند که حاوی شبکه‌ای از رگهای خونی‌اند که مایع ساینووسال را ترشح می‌کنند. نتایج بورسیتیس (التهاب بورس) در افزایش تولید مایع ساینوویال موجب تورم کیسه های بورس می شود. با استفاده مفرط و نادرست، این بورس ها ممکن است ملتهب، بزرگ و در موقعییت‌های نادری عفونی شوند.
اگرچه تنوع قابل توجهی در میان بیماران در تعداد، اندازه و مکان قرارگیری بورس وجود دارد، کلبدشناسان تعدادی از بورس های کلینیکی رایج را شناسایی کردند که بورس های اینترمتاتارسال یکی از آن هاست. این بورس ها در عمق کف پا، دقیقا بین استخوان های متاتارسال (Metatarsal، استخوان های کف پا) در محل اتصالشان به استخوان بند اول انگشتان قرار دارد.
استخوان های سزاموئید (Sesamoid) استخوان های بسیاری کوچکی هستند که در بعضی مفاصل بدن وجود دارند و باعث کاهش فشار روی تاندون‌های عبور کننده از اطراف مفصل می‌شوند.
اعصاب اینتردیجیتال (Interdigital) مسئول عصب‌دهی به پوست بین انگشتان هستند. مورتون نئوروما یکی از سندروم‌های شایع درد است که کف پا را درگیر می‌کند. این سندروم با درد در صورت لمس شدن، و درد سوزشی در کف پا، با بی حسی همراه با درد در انگشتان همراه است. این سندروم درد به دلیل فیبروزه شدن (فیبری شدن) بافت‌های اطراف اعصاب اینتردیجیتال اتفاق می افتد. این سندروم معمولا همراه با بورسیتیس اینترمتاتارسال اتفاق می افتد زیرا فاکتورهای ایجاد کننده این دو بیماری یکسانی هستند. با اینکه معمولا عصب بین انگشتان سوم و چهارم مبتلا می‌شود، عصب بین انگشتان دوم و سوم و در موارد نادر عصب بین انگشتان چهارم و پنجم نیز می‌توانند به این سندروم مبتلا شوند. بیمار در حال راه رفتن احساس می کند که در کفشش سنگریزه وجود دارد. درد مورتون نئوروما با ایستادن و راه رفتن های طولانی بدتر می شود و با استفاده از کفش‌های مناسب می‌توان درد را کاهش داد. این سندروم معمولا به دلیل پوشیدن کفش‌های تنگ اتفاق می افتد.
تشخیص:
در معاینه فیزیکی برای تشخیص سندروم مورتون نئوروما از تست مولدر (Mulder) استفاده می شود. در این تست پزشک با یک دست سر استخوان های متاتارسال را به هم فشار می دهد و با دست دیگر روی فضای متاتارسال مورد نظر فشار وارد می کند. در صورت اختلال عصب اینتردیجیتال بیمار افزایش درد خواهد داشت.
بیمار مبتلا به مورتون نئوروما، برای کاهش فشار روی پای مصدوم سعی می‌کند تا کمتر از آن استفاده کند که باعث لنگ زدن بیمار در هنگام راه رفتن می‌شود.
رادیوگرافی برای تمام بیماران مبتلا به مورتون نئوروما الزامی است تا عدم وجود بیماری‌های استخوانی اثبات شوند و درصورت التهاب استخوان‌های سزاموئید، این استخوان ها کشف شوند. بر اساس شرح حال بیمار و تشخیص پزشک آزمایشات دیگری مانند شمارش کامل سلول های خونی نیز انجام می‌شود. در صورت شک پزشک به مورتون نئوروما، ناپایداری مفصل یا وجود تومور انجام MRI و تصویربرداری سونوگرافی استخوان های متاتارسال (Metatarsal، استخوان های کف پا که یک سرشان به انگشتان متصل می شوند) الزامی است. اسکن رادیونوکلئوتید استخوان برای تشخیص شکستگی‌های فشاری که در تصویر رادیوگرافی دیده نمی‌شوند کاربرد دارد.
تصویر MRI:
درمان:
روش‌های درمانی متفاوتی وجود دارد مانند تزریق، دارودرمانی و فیزیوتراپی. از میان این روش ها تزریق سریع ترین و کارآمدترین روش است.
تزریقات عموما به دو صورت انجام می‌شوند. روش اول استفاده از لندمارک (مشخصات) های سطحی بدن برای پیدا کردن محل تزریق است و روش دوم استفاده از دستگاه های تصویربرداری (که در بین این روش‌ها سونوگرافی بیشرین کارآیی و کمترین عوارض جانبی را دارد). در روش لندمارک به دلیل نداشتن دید و آگاهی کامل از جزئیات داخل بدن امکان خطا و عوارض جانبی بالا می‌باشد که این مشکلات با استفاده از روش سونوگرافی به راحتی حل می‌شوند.
تزریق با کمک دستگاه سونوگرافی:.
این روش که در کلینیک فوق تخصصی دردشناسی پروفسور سیروس مومن زاده انجام می شود بالاترین دقت را در میان روش های تزریق دارد زیرا برای شناسایی ساختار های داخلی بدن از دستگاه سونوگرافی استفاده می شود. این روش امکان تزریق موثرتر و عوارض جانبی کمتر را به ما می دهد.
بیمار به شکم روی تخت معاینه می خوابد و پاهای بیمار از انتهای تخت بیرون می قرار داده می شود. سپس پزشک با قرار دادن پروب دستگاه سونوگرافی روی محل تزریق ساختار های داخلی را به دقت مشخص می‌کند و سپس تزریق را انجام می‌دهد.
نحوه قرارگیری بیمار:
محل انجام تزریق:
محل قرارگیری پروب سونوگرافی:
تصویر سونوگرافی:
انجام تزریق:
عوارض جانبی:
به دلیل بافت نرم محل تزریق احتمال وارد شدن فشار مکانیکی روی شریان‌های این ناحیه وجود دارد. همچنین ممکن است بعد از تزریق در محل ورود سوزن هماتوم (کیسه پر از خون) تشکیل شود. می توان بعد از انجام تزریق، با فشار وارد کردن روی محل تزریق احتمال این عارضه را کاهش داد. همچنین قراردادن بسته های سرمازا روی محل تزریق به مدت 10 دقیقه می‌تواند مقدار درد و خونریزی بعد از تزریق را کاهش دهد.
درمان های غیرجراحی
*فیزیوتراپی.
*تزریق اوزون.
*بلاک عصب با لیزر.
* رادیو فرکوئنسی (RF)
در مطب دکتر مؤمن‌زاده تمامی این خدمات با راهنمایی اولتراسوند انجام می‌گیرد.