اعصاب بدن به دو نوع خودکار و ارادی تقسیم بندی می شوند. اعصاب خودکار که اعصاب سمپاتیک بخشی از آن ها هستند مسئول کنترل اعمال خودکار بدن مانند تنطیم ضربان قلب و تعریق هستند. بلاک کردن عصب به جلوگیری از عبور پیام عصبی (شامل پیام های درد) با تزریق مواد بی حسی به عصب گفته می شود.
از بلاک اعصاب سمپاتیک برای کنترل درد ها و اختلالات مختلفی استفاده می شود مانند اختلالات سمپاتیکی لگن و پا ها، هرپس زوستر (زونا) حاد کمر و لگن، دردهای احشایی، دردهای ناشی از گرفتگی لوله های منتقل کنند ادرار از کلیه به مثانه، و درد های سرطانی که در آن ها تومور عصب سمپاتیک را درگیر کرده است. از این بلاک برای تشخیص و درمان بیماری هایی که باعث اختلالات وریدی (ورید به معنای سیاهرگ است) نیز استفاده می شود. درصورتی که درد به درمان های دارویی پاسخ ندهد، نیاز به تخریب کردن عصب برای برطرف شدن درد بیمار است. انجام این بلاک می تواند اختلالات سمپاتیکی که بیمار بعد از تخریب شدن عصب تجربه خواهد کرد را به ما نشان دهد.
نحوه انجام بلاک:
تزریقات برای بلاک اعصاب عموما به دو صورت انجام می شوند. روش اول استفاده از لندمارک (مشخصات) های سطحی بدن برای پیدا کردن محل تزریق است و روش دوم استفاده از دستگاه های تصویربرداری (که در بین این روش ها سونوگرافی بیشرین کارآیی و کمترین عوارض جانبی را دارد). در روش لندمارک به دلیل نداشتن دید و آگاهی کامل از جزئیات داخل بدن امکان خطا و عوارض جانبی بالا می باشد که این مشکلات با استفاده از روش سونوگرافی به راحتی حل می شوند.
تزریق با کمک دستگاه سونوگرافی:
این روش که در کلینیک فوق تخصصی دردشناسی پروفسور سیروس مومن زاده انجام می شود بالاترین دقت را در میان روش های تزریق دارد زیرا برای شناسایی ساختار های داخلی بدن و خود عصب از دستگاه سونوگرافی استفاده می شود. این روش امکان تزریق موثرتر و عوارض جانبی کمتر را به ما می دهد.
عوارض جانبی احتمالی:
نزدیک بودن اعصاب سمپاتیک کمر به لایه ها پوشاننده نخاع (مننژ) خطرناک بودن تزریق در این مناطق نیاز به استفاده از دستگاه سونوگرافی را چندبرابر می کند. درصورت درد فوق العاده بیمار در هنگام وارد شدن سوزن پزشک باید بلافاصه تزریق را متوقف کند، زیرا این درد نشانه برخورد سوزن به اعصاب خارج شده از نخاع است. تزریق در فضا های عمقی مننژ می تواند باعث از دست رفتن هوشیاری و بی حسی کامل نخاع شود. اگر این عارضه به سرعت تشخیص داده نشود تا تحت درمان قرار بگیرد می تواند برای بیمار مرگبار باشد. فضای محل تزریق سیاهرگ های بسیاری دارد که آسیب به آن ها می تواند باعث خونریزی خود محدود شونده شود. تزریق داخل وریدی (داخل سیاهرگ) در تعدادی کمی از بیماران اتفاق می افتد و می تواند باعث مسمومیت بیمار شود. باید توجه داشت که در صورت آسیب دیدن سیاهرگ های عمقی محل تزریق، احتمال تشکیل هماتوم (کیسه پر از خون) و کبودی وجود دارد. می توان با استفاده از دستگاه سونوگرافی احتمال اتفاق افتادن تمامی این عوارض را کاهش داد.