بلوک اپی دورال گردنی با استفاده از داروهای بی حس کننده موضعی را می توان به منظور ایجاد بی حسی جراحی برای انجام تعداد محدودی از اعمال جراحی به کار برد. بعلاوه این روش می تواند به عنوان یک ابزار تشخیصی، در بلوک های افتراقی برای ارزیابی دردهای ناحیه اندام فوقانی، شانه، گردن، صورت وسر نیز به کار گرفته شود.از سوی دیگر اگر نیاز به انجام نورولیز و تخریب عصبی باشد، بلوک اپی دورال گردنی باروش ترانس لامینار را می توان بعنوان معیاری برای پیش بینی شدت اختلالات حسی یا حرکتی بیمار در نظر گرفت. بلوک عصبی اپی دورال گردنی با بی حس کننده های موضعی، مخدرها یا هر دو می تواند به عنوان یک تسکین موقت در اورژانس های درد حاد تا زمانی به کار گرفته شود که منتظر پاسخ موثر به روش های قطعی دارویی و جراحی هستیم. این روش به همان خوبی که برای کنترل دردهای پس از صدمات به کار می رود در اداره درد پس از جراحی نیزمفید است. درد های ناشی پس از زوستر حاد و دردهای ناشی از سرطان نیز به خوبی به تجویز بی حس کننده های موضعی، استروییدها یا مخدر ها در فضای اپی دورال پاسخ می دهند. همچنین این روش برای بیمارانی با ارزش بوده که مبتلا به نارسایی عروقی حاد و بیماری انسدادی عروقی مانند سرمازدگی و مسمومیت با ترکیبات ارگوتامین هستند و روش ویژه یا پیشگیری از ایجاد درد اندام فانتوم در بیمارانی بوده که به دلیل ایسکمی کاندید قطع اندام می شود.
تجویز بی حس کننده موضعی، استروییدها یا هر دو از طریق فضای اپی دورال گردنی با روش ترانس لامینار در درمان انواعی از سندروم های درد خوش خیم مزمن مانند دردهای انتشاری گردنی، دردهای گردنی، اسپوندیلوزیس گردنی، سندرو گردنی پس از لامینکتومی، سردرد تنشی، درد اندام خیالی، شکستگی های فشاری مهره، پلی نوروپاتی دیابتی، نوروپاتی محیطی وابسته به شیمی درمانی، نورالژی پس از هرپس، دیستروفی رفلکسی سمپاتیک و سندروهای درد شانه و گردن بکار رفته است. تجویز بی حس کننده های موضعی در اپی دورال گردنی همراه با استروییدها، مخدرها یا هر دو در تسکین دردهای وابسته به سرطان درسر، صورت، گردن، شانه و اندام فوقانی و بخش فوقانی تنه کاربرد دارد. این روش بویژه در تخفیف دردهای ثانویه به سرطان های متاستیک نخاع موفق بوده است.
در کلینیک ما بمنظور به حداقل رساندن عوارض و انجام دقیق تراقدامات درمانی جهت بلاک اعصاب با راهنمای سونوگرافی و در صورت نیاز فلوروسکوپی انجام می شود.