بلاک به معنی قطع کردن مسیر درد است و هم کاربرد درمانی و هم کاربرد تشخیصی دارد و با تزریق مواد بی حسی و در مواردی همراه با کورتیکواستروئید انجام می شود. عصب حنجره ای فوقانی از عصب واگ در کنار فوقانی گردن جدا می شود و به سمت حنجره حرکت می کند. این عصب در مسیر خود از زیر شریان (سرخرگ) کاروتید (شریان اصلی خون رسانی کننده به سر و مغز) عبور می کند و قبل از رسیدن به حنجره به دو شاخه داخلی و خارجی تقسیم می شود. شاخه داخلی به مخاط داخل حنجره عصب دهی می کند و شاخه خارجی به عضلات حنجره عصب دهی می کند. کاربرد ها: بلاک عصب حنجره ای فوقانی برای تشخیص علت و کنترل درد در ناحیه حنجره استفاده می شود، از جمله درد ناشی از بدخیمی و سرطان حنجره. کاربرد تشخیصی به این صورت است که اگر بعد از انجام بلاک موقت درد بیمار کنترل شد کرد یعنی پیام های درد از طریق این عصب به سمت مغز هدایت می شدند. همچنین از این بلاک به صورت دو طرفه (هم سمت چپ و هم راست) برای ریلکس کردن عضلات حنجره و بی حس کردن حنجره برای راحت تر شدن کار های مختلفی مانند انتوبه کردن بیمار (قرار دادن لوله داخل حنجره برای کمک به تنفس بیمار) و برونکوسکوپی (بررسی ریه های با دوربین) استفاده می شود. در شرایطی که نیاز به بلاک دو طرفه برای کنترل درد ناشی از بدخیمی های حنجره است، معمولا دو بلاک همزمان انجام نمی شوند تا عوارض ناشی از بلاک به حداقل ممکن برسد. نحوه انجام بلاک: بیمار به پشت می خوابد و سر خود را به سمت مقابل می چرخاند تا سمتی از گردن که محل تزریق است به سمت بالا قرار بگیرد. سپس پزشک با لمس گردن و مشخص کردن محل غضروف تیروئید و استخوان هایوئید که در بالای غضروف تیروئید قرار داد، محل تزریق را مشخص می کند. بعد از استریل کردن پوست بیمار، سوزن وارد پوست می شود و پس از اطمینان از درست بودن محل سوزن، تزریق انجام می شود. عوارض جانبی احتمالی: به دلیل نزدیک بودن این عصب به ساختار های متعددی از گردن از جمله ورید (سیاهرگ) ژگولار (ورید اصلی گردن) و شریان کاروتید احتمال تزریق ماده بی حسی داخل این ساختار ها وجود دارد. تزریق داخل سیاهرگ ژگولار و شریان کاروتید می تواند باعث مسمومیت بیمار شود. این عوارض گذرا هستند و با دقت در درست بودن نوک محل سوزن به راحتی می توان جلوی این عوارض را گرفت. همچنین به دلیل نزدیک بودن این عصب به نای، احتمال تزریق داخل نای وجود دارد ولی این اتفاق عارضه ای ایجاد نمی کند و با دقت در درست بودن نوک محل سوزن به راحتی می توان جلوی این عارضه را گرفت. عارضه دیگر این بلاک ایجاد کبودی یا هماتوم (تجمع خون در بافت) است که به دلیل پرخون بودن بافت کنار گردن اتفاق می افتد. اما می توان با وارد کردن فشار بعد از انجام بلاک روی محل تزریق جلوی این عوارض را گرفت. استفاده از سوزن های نازک هم باعث کاهش احتمال تشکیل هماتوم می شود. همچنین می توان از پک های سرمازا استفاده کرد. این پک ها درد بعد از تزریق را هم کاهش می دهند. ایجاد عفونت بعد از تزریق نادر است و می توان با استفاده از وسایل استریل و شستن محل تزریق با بتادین قبل از ورود سوزن به راحتی جلوی آن را گرفت. در مواردی که بلاک دو طرفه انجام می شود به دلیل ضعف عضلات حنجره احتمال ورود مواد غذایی حین بعل به نای و ریه ها وجود دارد.