مفصل ران بزرگترین مفصل متحرک بدن است و بارها را حمل می کند. درد ناشی از مشکلات در این مفصل و بافت های نرم اطراف مفصل است. مفصل ران از نوع مفصل سوکتی است. سر باسن توپی شکل با رباط ها و ماهیچه های ضخیم و قوی در حفره خود در لگن احاطه شده است.
علل:
مهم ترین دلیل، بار بیش از حد روی مفصل به دلیل وزن اضافی و اختلالات وضعیتی است که باعث تغییر در زوایای باربری مفصل ران می شود. این اختلالات ممکن است مادرزادی باشند یا ممکن است بعداً به دلیل اختلالات وضعیتی ایجاد شوند. مهمترین آنها مادرزادی بیشتر یا کمتر بودن زاویه شیب لگن است. زاویه ای که استخوان ران با سر لگن ایجاد می کند، زاویه شیب نامیده می شود.
اختلالات وضعیتی ممکن است در ناحیه لگن رخ دهد، یا ممکن است به دلیل اختلالات وضعیتی در ستون فقرات و زانوها که بر مفصل ران اثر می‌گذارد، یا به دلیل اختلالات فشاری در پاها ایجاد شود.
ویژگی های درد لگن:
با توجه به عامل ایجاد کننده، درد لگن می تواند در کشاله ران، در کشاله ران یا در کناره لگن باشد. ممکن است تا پا و زانو گسترش یابد. معمولاً هنگام ایستادن و نشستن به صورت ضربدری افزایش می یابد. از آنجایی که اغلب با بیماری های نواحی مانند کمر، زانو و پا همراه است، ممکن است در این نواحی نیز درد ایجاد شود.
بیماری هایی که باعث درد لگن می شوند
مشکلات رباط های هیپ:
در نتیجه کشیدگی رباط های ضخیم و قوی (رباط ها) که از مفصل ران به دلیل وزن و اختلالات وضعیتی حمایت می کنند، ریز پارگی ها و شل شدن این رباط ها ایجاد می شود. در نتیجه، بی ثباتی مفصل و درد ایجاد می شود.
فیبروز عضلات دور باسن:
ممکن است به دلیل مشکلات وضعیتی، گره های دردناکی در عضلات ناحیه لگن ایجاد شود. این گره های دردناک به دلیل ناتوانی عضله در شل شدن ایجاد می شوند. این درد هم زمانی که به خود آسیب می‌زند درد به بافت‌های اطراف منتشر می‌کند. گاهی اوقات در اثر فشار بر اعصاب عبوری از زیر بازو می تواند باعث درد و بی حسی در بازو شود.
مشکلات بافت نرم اطراف لگن:
تاندونیت در نتیجه فشار بر چسبیدن ماهیچه ها به استخوان، بورسیت ناشی از التهاب وزیکول های بین ماهیچه ها.
کلسیفیکاسیون (استئوآرتریت):
غضروف مفصلی در نتیجه بار زیاد روی مفصل ران به دلیل وزن و اختلالات وضعیتی آسیب می بیند. بدن برجستگی های استخوانی به نام استئوفیت را از لبه های مفصل ایجاد می کند تا سطح مفصل را گسترش دهد و بار روی مفصل را کاهش دهد. دلیل اینکه به آن کلسیفیکاسیون می گویند همین برجستگی های اضافی استخوانی است. در این صورت حرکات مفصل سخت می شود و درد شروع می شود.
انتشار درد از نواحی دیگر:
به خصوص مشکلات ناحیه کمری و ساکروایلیاک ممکن است بر روی مفصل ران منعکس شود.برای تشخیص افتراقی نیاز به معاینه و روش های تصویربرداری است.
دررفتگی مادرزادی هیپ:
معمولاً در بیماران زن دیده می شود و باعث محدودیت قابل توجه حرکت در مفصل ران می شود.
شکستگی ها و دررفتگی های تروماتیک:
عواقب باقی مانده پس از درمان های ارتوپدی از علل مهم درد هستند.
نکروز آواسکولار:
تخریب بافت استخوانی در نتیجه بدتر شدن خون رسانی در سر استخوان ران به دلیل استفاده از دوزهای بالا و طولانی مدت کورتیزون است. باعث درد شدید و محدودیت حرکت در مفصل ران می شود.
بیماری های روماتیسمی التهابی:
مفصل ران ممکن است در بیماری هایی مانند آرتریت روماتوئید، اسپوندیلیت آنکیلوزان، تب روماتیسمی حاد درگیر باشد. درد در مفصل ران با تورم و افزایش دما پیشرفت می کند.
درمان درد لگن
درمان با توجه به بیماری تشخیص داده شده متفاوت است. مهم تشخیص درست و درمان علت است. رویکردهای درمانی عمومی در بیماری های زانو در زیر خلاصه شده است:
پرولوتراپی:
به جز بیماری های مفصل ران ناشی از بیماری های التهابی روماتیسمی، همه بیماری های زانو در نتیجه شل شدن رباط های تشکیل دهنده سقف زانو رخ می دهد. درمان پرولوتراپی یک روش درمانی است که این پیوندها را تقویت می کند. دکستروز غلیظ که با تزریق به محل اتصال استخوان رباط‌های ران اعمال می‌شود، سیستم ایمنی را در این ناحیه فعال می‌کند و شروع به بازسازی سلولی می‌کند. در نتیجه، رباط های مفصل ران قدرت سابق خود را به دست می آورند. به این ترتیب ثبات مفصل ران تضمین شده و درد تا حد زیادی از بین می رود.
:PRP
روشی است که از خون خود فرد تهیه می شود و برای تحریک و تنظیم بهبودی در بسیاری از زمینه های پزشکی استفاده می شود. وظیفه اصلی پلاکت ها تشکیل لخته ای است که خونریزی را که به محض وقوع آسیب اتفاق می افتد متوقف می کند. علاوه بر این، آنها حاوی ده ها فاکتور رشد هستند که به ترمیم و بهبود بافت کمک می کنند. هنگامی که این فاکتورهای رشد به محیط داده می شوند، با حمایت از مکانیسم های درمانی خود بدن، به ترمیم بافت های آسیب دیده کمک می کنند.
اوزون تراپی:
اوزون که شکل 3 اتمی اکسیژن است، با استفاده از آن در اطراف و داخل مفصل در درد لگن، گردش خون و اکسیژن رسانی را افزایش می دهد، درد و التهاب را کاهش می دهد.
عوامل گرم کننده سطحی و عمیق مانند مادون قرمز، اولتراسوند، موج کوتاه، لیزر، جریان های الکتریکی تسکین دهنده درد باعث افزایش خون رسانی منطقه ای، کاهش درد و بهبودی می شوند.
:Kinesio Taping
چسباندن نوارهایی است که مخصوص این کار تولید می شود به ناحیه مفصل آسیب دیده با تکنیک های خاصی برای حمایت از مفصل.
ورزش:
تقویت عضلات ران به منظور کاهش بار حمل شده توسط مفصل در بیماران لگن و افزایش ثبات مفصل ران ضروری است. با این حال، این تمرینات باید تمریناتی باشند که باری روی باسن وارد نکنند. ورزش هایی مانند پیاده روی و آهسته دویدن باعث افزایش درد می شود. به جای نشستن باید ورزش هایی با وزنه، دوچرخه سواری، شنا انجام داد، مانند ورزش هایی که فشاری به مفصل وارد نمی کند.
کاهش وزن:
بیماران لگن در صورت اضافه وزن حتما باید وزن خود را کاهش دهند. تا زمانی که بار روی لگن کاهش نیابد، اثرات درمان ها ناکافی و موقت خواهد بود. برای این منظور، یک رژیم غذایی خوب و برنامه ورزشی و توانبخشی چاقی نیز ضروری است.