درمان درد زیر شکم و لگن به علت درد عصب ایلیو اینگوینال با بلاک عصب

علائم نورالژی ایلیو اینگوینال

نورالژی ایلیو اینگوینالیکی از شایع ترین علل درد زیر شکم و لگن است. علائم اصلی آن شامل درد سوزش و بی حسی در قسمت تحتانی شکم است که به اندام تناسلی و داخل ران منعکس می‌شود. درد با گسترش ستون فقرات کمری (پایین) بدتر می شود که باعث اصطکاک روی عصب ایلیواینگوینال می‌شود که از این ناحیه از پشت عبور می کند.

بیمارانی که از نورالژی ایلیواینگوینال رنج می‌برند، اغلب مجبور می‌شوند در وضعیت خمیده قرار بگیرند تا مقداری از درد را کاهش دهند. اگر نورالژی ایلیواینگوینال درمان نشود، موقعیت غیرطبیعی می تواند منجر به برآمدگی عضلات دیواره قدامی شکم شود. نقص حرکتی پیشرونده متشکل از برآمدگی عضلات دیواره قدامی شکم ممکن است رخ دهد. این برآمدگی ممکن است با فتق اینگوینال اشتباه گرفته شود.

علل نورالژی ایلیو اینگوینال

نورالژی ایلیو اینگوینال در اثر فشردگی عصب ایلیواینگوینال هنگام عبور از عضله عرضی شکم در ناحیه کمری (پایینی) ستون فقرات ایجاد می شود. شایع ترین علل فشردگی عصب ایلیواینگوینال ناشی از تروما، به خصوص ترومای بلانت به عصب و همچنین آسیب به عصب در طی جراحی لگن است. نورالژی ایلیوانوینال به ندرت به خودی خود رخ می دهد.

درمان نورالژی ایلیواینگوینال

درمان اولیه نورالژی ایلیواینگوینال معمولاً شامل داروهای ضد نوروپاتیک، ضد التهابی غیر استروئیدی و داروهای مخدر ضعیف است. تکه های کوتنزا را می توان به عنوان یک روش محافظه کارانه برای درمان موضعی نیز در نظر گرفت.

بلوک عصب ایلیو اینگوینال

بیمار به درمان محافظه کارانه پاسخ نداد، معمولاً بلوک عصب ایلیواینگوینال با بی حسی موضعی و استروئید در نظر گرفته می شود.

تکنیک

با هدایت اولتراسوند

پزشک بیمار را به پشت قرار می‌دهد.
از یک پروب خطی فرکانس بالا (10 مگاهرتز یا بیشتر) استفاده می‌کند.
پروب را روی دیواره قدامی شکم در امتداد خط اتصال به ستون فقرات ایلیاک فوقانی قدامی (ASIS) و ناف قرار می‌دهد.

 
اعصاب ایلیو اینگوینال و ایلیو هیپوگاستریک در مجاورت یکدیگر قرار دارد.
 

سوزن بلوک را در از بخش میانی به جانبی وارد می‌کند سپس بی حس کننده موضعی را در اطراف اعصاب در صفحه عرضی شکم قرار می‌دهد تا بیمار دردی را حس نکند. در این بلوک ترکیبی از داروهای بی حس کننده و ضد التهاب (کورتیزون یا استروئید) تزریق می‌شود.

پس از تزریق، به محل تزریق فشار وارد می‌کنند تا از بروز کبودی و تورم پس از بلوک جلوگیری شود. بیماران پس از انجام این نوع روش درمانی نیاز به بستری شدن ندارند و می‌توانند همان روز به خانه باز گردند.

در نهایت، روشهای پیشرفته تر در صورت عدم پاسخگویی به درمانهای بالا  نظیر رادیو فرکوئنسی پالسی و PENS  برای تحریک مستقیم عصب ایلیواینگوینال هستند.