استئیت پوبیس التهاب سمفیز اندام تناسلی (مفصل جلوی لگن) و ساختارهای اطراف آن است. وضعیتی است که در آن در جایی که استخوان‌های شرمگاهی راست و چپ در قسمت جلویی پایین لگن به هم می‌رسند، التهاب ایجاد می‌شود. این وضعیت دردناک معمولاً در اثر آسیب یا استفاده بیش از حد ایجاد می شود. به همین دلیل ااستئیت پوبیس یکی از علل شایع درد کشاله ران و لگن در برخی ورزشکاران است.
پوبیس یا استخوان شرمگاهی یکی از سه استخوانی است که لگن را تشکیل می دهد. مفصلی که در آن استخوان های اندام تناسلی به هم می رسند سمفیز اندام تناسلی نامیده می شود که از غضروف ساخته شده است. سمفیز اندام تناسلی مفصلی است که در جلو و زیر مثانه قرار دارد. دو طرف لگن را در جلو نگه می دارد. در شرایط عادی، سمفیز پوبیس حرکت بسیار کمی دارد. اما هنگامی که فشار غیرطبیعی و مداوم بر روی مفصل وارد می‌شود، استئیت پوبیس می‌تواند رخ دهد.
علائم استئیت پوبیس
شایع ترین علامت استئیت پوبیس ، درد در جلوی لگن است. التهاب مفاصل و عضلات اطراف ممکن است باعث ایجاد درد مداوم و مبهم در هنگام نشستن شود. ممکن است متوجه شوید که حرکت درد را بدتر می کند. فشار دادن به ناحیه باعث افزایش شدید درد می شود.
این آسیب می تواند ناتوان کننده باشد، زیرا ممکن است حرکت را محدود کند. در حالی که درد اغلب در مرکز لگن احساس می شود، ممکن است یک طرف دردناک تر از طرف دیگر باشد. درد مرکزی به طور معمول به بیرون منعکس می کند.
سایر علائم و نشانه های استئیت پوبیس عبارتند از:
-
لنگیدن
-
ضعف باسن یا پا
-
مشکل بالا رفتن از پله
-
درد هنگام راه رفتن، دویدن یا تغییر جهت
-
هنگام جابجایی جهت، صداهای کلیک یا پاپ کردن
-
درد زیر شکم در مرکز لگن
-
درد هنگام دراز کشیدن به پهلو
-
درد هنگام عطسه یا سرفه
اوستیت پوبیس اغلب با آسیب های دیگر، از جمله کشیدگی کشاله ران ، فتق مستقیم اینگوینال، شکستگی استرسی لگن، یا نورالژی نازک ران اشتباه گرفته می شود.
از آنجایی که راه رفتن می تواند بسیار دردناک باشد، افراد مبتلا به اوستیت پوبیس ممکن است متوجه شوند که راه رفتنشان تغییر می‌کند. وقتی سعی می کنید درد ناشی از حرکت را به حداقل برسانید، ممکن است راه رفتن شما بیشتر به حالت تکان دادن تبدیل شود.
علل استئیت پوبیس
اوستیت پوبیس معمولاً زمانی رخ می دهد که مفصل سمفیز اندام تناسلی در معرض استرس بیش از حد، مداوم و جهت دار قرار می‌گیرد.
علل استئیت پوبیس عبارتند از:
-
فعالیت های ورزشی، به ویژه ورزش های تماسی
-
بارداری و زایمان
-
آسیب لگن
استئیت پوبیس اغلب یک آسیب ورزشی است که در اثر استفاده بیش از حد از عضلات لگن و ساق پا ایجاد می شود. در ورزشکارانی که ورزش هایی را انجام می دهند که شامل لگد زدن، چرخاندن یا تغییر جهت می شود، رایج است. ورزشکاران هاکی، فوتبال، تنیس و دو بیشتر تحت تاثیر قرار می گیرند.
برخی از تحقیقات نشان می دهد که ممکن است پس از جراحی در ناحیه لگن به استییت پوبیس مبتلا شوید، اما این شایع نیست.
تشخیص استئیت پوبیس
استئیت پوبیس بر اساس معاینه فیزیکی و آزمایشات تصویربرداری تشخیص داده می شود. ممکن است آزمایش های دیگری برای رد سایر علل احتمالی انجام شود.
معاینه فیزیکی شامل دستکاری های مفصل ران برای ایجاد کشش روی عضله راست شکمی تنه و گروه های عضلانی ادکتور ران است. درد در حین دستکاری یکی از علائم شایع استییت پوبیس است.
همچنین ممکن است از شما خواسته شود که راه بروید تا بی نظمی در راه رفتن خود را بررسی کنید یا ببینید آیا درد با حرکات خاصی رخ می دهد یا خیر.
اشعه ایکس معمولاً بی نظمی های مفصلی و همچنین اسکلروز (ضخیم شدن) سمفیز شرمگاهی را نشان می دهد. تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) - نوعی آزمایش که در تصویربرداری از بافت‌های نرم بهتر است - ممکن است التهاب مفصل و استخوان اطراف را نشان دهد. در برخی موارد هیچ نشانه ای از آسیب در عکس برداری با اشعه ایکس یا MRI دیده نمی شود.
استئیت پوبیس چه درمانی دارد
استئیت پوبیس نیازی به عمل جراحی یا داروهای تجویزی ندارد. بهترین راهکار درمان این بیماری استراحت است. این عارضه معمولا به دلیل زیاده‌روی در یک فعالیت خاص مانند دویدن یا پریدن رخ می‌دهد.
به همین جهت بسیار مهم است که از تمرینات یا فعالیت‌هایی که منجر به درد می‌شود، خودداری کنید.
هرچه بیشتر درگیر فعالیت‌هایی باشید که باعث درد یا افزایش التهاب می‌شود، مدت بیشتری طول می‌کشد تا مفصل بهبود پیدا کند.
علاوه بر استراحت راهکارهای درمانی دیگری نیز وجود دارد که به تسکین درد کمک می‌کند، برای تسکین درد، یک کیسه یخ روی مفصل قرار دهید. این راهکار را هر سه تا چهار ساعت به مدت ۲۰ دقیقه انجام دهید.
در صورتی که درد شدید باشد، پزشک ممکن است داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن را توصیه کند. استامینوفن نیز منجر به تسکین درد می‌شود.
اما این نکته را در نظر داشته باشید که در صورت استفاده دوز زیاد احتمال خطرات کبدی و سایر عوارض افزایش می‌یابد. در برخی موارد تزریق کورتیکواستروئید و بلاک عصبی التهاب و علائم را کاهش می‌دهد.
تمرینات برای استئیت پوبیس
ورزش هایی برای کمک به تقویت عضلات اطراف سمفیز شرمگاهی ممکن است به بهبودی و جلوگیری از مشکلات مکرر کمک کند. اگر هنوز درد دارید، این تمرینات نباید انجام شوند.
تقویت عضلات عرضی شکم
عضلات عرضی شکم، ماهیچه‌های هسته عمیقی هستند که به دور قسمت میانی شما می‌پیچند. نقش مهمی در تثبیت لگن دارند.
می توانید تمرین عرضی شکم زیر را در حالت درازکش انجام دهید یا یک مرحله از آن را در حالت نشسته یا ایستاده تمرین کنید.
-
در حالی که به پشت دراز کشیده اید، عضلات شکم خود را منقبض کنید انگار که ناف خود را به سمت ستون فقرات خود به عقب می کشید.
-
ین وضعیت را برای چند ثانیه نگه دارید. قفسه سینه خود را بلند نکنید
-
سعی کنید بقیه بدنتان به غیر از ماهیچه های شکم را آرام نگه دارید.
-
این تمرین را سه یا چهار بار در روز تکرار کنید.
کشش ادکتور
عضلات ادکتور در قسمت داخلی ران قرار دارند.
برای کمک به بهبود انعطاف پذیری و قدرت این عضلات که از استخوان های شرمگاهی حمایت می کنند، کشش زیر را امتحان کنید.
-
در حالی که پشت خود را صاف و پاهای خود را بازتر از عرض شانه قرار دهید، به سمت چپ حرکت کنید، در حالی که پای راست خود را صاف نگه دارید. باید کشش را در پای راست خود احساس کنید.
-
10 تا 15 ثانیه نگه دارید بدون اینکه زور بزنید یا زیاد حرکت کنید.
-
به آرامی به موقعیت شروع خود بازگردید.
-
در حالی که پای چپ خود را صاف نگه دارید، به سمت راست خود حرکت کنید.
-
هنگامی که احساس کشیدید، نگه دارید، سپس به حالت اولیه خود بازگردید.