عصب تریژمینال سه شاخه اصلی دارد که مسئول عصب دهی به نواحی گسترده ای از صورت هستند.
نواحی عصب دهی شده توسط سه شاخه عصب تریژمینال:
اختلال این عصب باعث درد در این نواحی می شود و در97% بیماران فقط در یک طرف صورت اتفاق می افتد. معمولا شاخه دوم (V2) و سوم (V3) دچار اختلال می شوند و تنها در 5% موارد اختلال مربوط به شاخه اول (V1) است. در صورت در نظر گرفتن این بیماری در تنها یک سمت صورت، 57% موارد مربوط به سمت راست است. مشخصه اصلی این بیماری درد تیز و برق مانندی است که از چند ثانیه تا کمتر از 2 دقیقه طول می کشد. تبدیل درد از مرحله شروع تا اوج به سرعت اتفاق می افتد.
بیمار مبتلا به اختلال عصب تریژمینال سعی زیادی می کند تا نقاط ماشه ای (که باعث شروع درد می شوند) صورتش را لمس نکند در حالی که بیماران مبتلا به انواع دیگر درد صورت برای گرم کردن نقطه آسیب سطح پوست صورت را می مالند. بیماران مبتلا به اختلال عصبی تریژمینال کنترل نشده برای کنترل درد حال به کرات نیاز به مراجعه به بیمارستان دارند. در بین حملات درد بیمار هیچگونه دردی ندارد. اما بعد از درد بسیار شدید یک حالت خارش در منطقه ای که درد وجود داشت باقی می ماند. این بیماری تقریبا هیچ وقت در افراد زیر 30 سال دیده نمی شود و در صورت دیده شدن معمولا در افراد مبتلا به MS است.
بیمار مبتلا به این اختلال عصبی معمولا از سطح اندکی از افسردگی و در مواقعی از افسردگی بسیار شدید رنج می برد و در هنگام حملات درد اضطراب بسیار زیادی دارد. این دو مشکل ممکن است به دلیل برهم خوردن خواب توسط حملات درد اتفاق بیافتند. در بیمارانی که MS نیز دارند تشخیص بیماری مشکل تر است.
روش های درمان:
روش های مختلفی از جمله درمان های دارویی، فیزیوتراپی و ... وجود دارد اما در بین تمام این روش ها، بلاک عصب موثرترین و سریع ترین روش درمان بیماری است.
تزریقات برای بلاک اعصاب عموما به دو صورت انجام می شوند. روش اول استفاده از لندمارک (مشخصات) های سطحی بدن برای پیدا کردن محل تزریق است و روش دوم استفاده از سونوگرافی. در روش لندمارک به دلیل نداشتن دید و آگاهی کامل از جزئیات داخل بدن امکان خطا و عوارض جانبی بالا می باشد که این مشکلات با استفاده از روش سونوگرافی به راحتی حل می شوند.
تزریق با کمک دستگاه سونوگرافی:.
این روش که در کلینیک فوق تخصصی دردشناسی پروفسور سیروس مومن زاده انجام می شود بالاترین دقت را در میان روش های تزریق دارد زیرا برای شناسایی ساختار های داخلی بدن و خود عصب از دستگاه سونوگرافی استفاده می شود. این روش امکان تزریق موثرتر و عوارض جانبی کمتر را به ما می دهد.
عوارض جانبی:
به دلیل عبور سیاهرگ های بسیار از نزدیکی محل تزریق احتمال به وجود آمدن هماتوم (کیسه پر از خون) وجود دارد. علاوه بر حسی در نواحی عصب دهی شده توسط عصب تریژمینال احتمال به وجود آمدن اختلالات و ضعف حرکتی مانند ضعف در عضلات جونده وجود دارد.