معنویت به عنوان یک حوزه مهم در پژوهشهای پزشکی در حال رشد است.مرکز ملی سلامت تکمیلی و یکپارچه (NCCIH) برنامه استراتژیک 2021-2025 را برای ادغام مراقبتهای تکمیلی و مرسوم تدوین کرده است.پیشرفتهای علوم اعصاب در درک تجربیات دینی و معنوی درحال توسعه است اما ادبیات پزشکی موجود هنوز یک تعریف منسجم یا یکسان از درد معنوی ارائه نکرده است. درد روحی تجربه ای است که خود شناسایی می شود از ناراحتی شخصی، یا آسیب واقعی یا بالقوه، که توسط تهدیدی برای رابطه شخص با خدا یا یک قدرت برتر ایجاد می شود. درد معنوی زمانی از نظر بالینی مهم می شود که با عملکرد فرد تداخل داشته باشد و فرد را از ورود موقت یا دائم به فضاهای متعالی اعمال معنوی باز دارد و این مهم است که بدانیم تمایزی بین درد معنوی و سایر انواع درد (فیزیکی، روانی، اجتماعی) وجود دارد.
یافتههای کلیدی مطالعات
شیوع و ویژگیها:
-
96% افراد تجربه درد معنوی در طول زندگی
-
61% در طول دوره مطالعه
-
ارتباط با امر الهی (38%)
-
مشکلات بین فردی (13%)
همبستگیها:
-
ارتباط معنادار با افسردگی
-
عدم ارتباط با مرحله بیماری یا درد فیزیکی
-
ارتباط با کیفیت پایین زندگی معنوی
بعد وجودی:
-
احساس بیمعنایی
-
از دست دادن هدف
-
احساس تنهایی کیهانی
بعد رابطهای:
-
قطع ارتباط با دیگران
-
احساس رهاشدگی
-
مشکلات در روابط بین فردی
بعد معنوی:
-
اختلال در رابطه با خدا
-
احساس ترک شدن توسط خدا
-
از دست دادن معنای متعالی
پیامدهای بالینی
-
نیاز به ارزیابی جامع درد معنوی در محیط بالینی
-
اهمیت مداخلات معنوی در کنار درمانهای پزشکی
-
لزوم توجه به ابعاد مختلف درد در مراقبتهای تسکینی
توصیهها برای عمل
ارزیابی:
-
استفاده از ابزارهای استاندارد
-
توجه به زمینه فرهنگی و مذهبی بیمار
-
ارزیابی منظم و مستمر
مداخلات:
-
حمایت معنوی
-
مشاوره مذهبی
-
مراقبتهای تسکینی جامع
این تحلیل نشان میدهد که درک و مدیریت درد معنوی نیازمند رویکردی جامع و چندوجهی است که باید در سیستم مراقبتهای بهداشتی مدرن ادغام شود. جالب است که در زمینه مراقبت معنوی، توجه به موانع بالقوه برای اجرای آن در برنامه مراقبت برای هر بیمار مهم است. موانع مراقبت معنوی روانی-اجتماعی در ادبیات مبتنی بر مطالعه گروهی پزشکان توضیح داده شده است، با در نظر گرفتن یک چالش بزرگ این واقعیت که پزشکان مراقبت های بهداشتی ،مراقبت معنوی روانی-اجتماعی را ارائه نمی دهند. نویسندگان مراقبت معنوی روانی اجتماعی را به عنوان "جنبه های مراقبت در مورد وضعیت عاطفی بیمار، حمایت اجتماعی و روابط، و رفاه معنوی" تعریف کردند.
منبع:pmc.ncbi.nlm.nih.gov