نوار عصب و عضله (الکترومیوگرافی یا EMG )یک تست تشخیصی است که برای ارزیابی سلامت و عملکرد عصب‌ها و عضلات بدن استفاده می‌شود. این تست به پزشکان کمک می‌کند تا اختلالات عصبی و عضلانی را تشخیص داده و محل و شدت آسیب‌های عصبی را تعیین کنند.
نحوه انجام تست:
الکترومیوگرافی (EMG):
در این بخش، سوزن‌های کوچکی به داخل عضلات وارد می‌شوند تا فعالیت الکتریکی عضله در حالت‌های استراحت و انقباض ثبت شود.
مطالعه هدایت عصبی (NCV):
در این بخش، الکترودهای سطحی روی پوست قرار داده می‌شوند و تحریکات الکتریکی به عصب‌ها اعمال می‌شود تا سرعت و شدت انتقال سیگنال‌های عصبی اندازه‌گیری شود.
کاربردها:
تشخیص و ارزیابی اختلالات عصبی مانند نوروپاتی محیطی، سندرم تونل کارپال، و آسیب‌های عصبی.
تشخیص و ارزیابی اختلالات عضلانی مانند میوپاتی و اختلالات انتقال عصبی-عضلانی.
ارزیابی عملکرد عضلات در افراد مبتلا به بیماری‌های عصبی و عضلانی.
کمک به تشخیص و درمان نوروپاتی دیابتی.
ارزیابی تأثیر داروها و سایر درمان‌ها بر عملکرد عصب‌ها و عضلات.
آمادگی برای انجام تست:
بهتر است لباس‌های گشاد بپوشید تا پزشک بتواند به راحتی اندام‌ها را بررسی کند.
قبل از انجام تست، دوش بگیرید و از لوسیون یا کرم روی پوست استفاده نکنید.
از پزشک خود در مورد هرگونه حساسیت به مواد خاص (مانند لاتکس) سوال کنید.
تفسیر نتایج:
پزشک با بررسی فعالیت‌های الکتریکی عضلات و عصب‌ها، می‌تواند اطلاعاتی در مورد سلامت و عملکرد آن‌ها به دست آورد.
نوار عصب و عضله می‌تواند به تشخیص بیماری‌های عصبی و عضلانی مختلف کمک کند و در تعیین شدت و محل آسیب موثر باشد.