در بالای استخوان کتف یک زائده استخوانی وجود دارد که به سمت جلو می آید و با استخوان ترقوه در بالای شانه مفصل می شود. به این زائده آکرومیال و به فضای زیر آن سابآکرومیال می گویند.
آناتومی ناحیه شانه:
بیماران مبتلا به سندروم ایمپیگمنت سابآکرومیال درد شانه همراه با ضعف عضلانی و کم شدن دامنه حرکتی دارند. معمولا درد در شب بدتر بوده و بسیاری از بیماران گزارش کرده اند که نمی توانند روی شانه آسیب دیده بخوابند. هرچند این سندروم در اثر آسیب فیزیکی حاد هم اتفاق می افتد اما دلیل اصلی آن فشار بیش حد مزمن در طول فعالیت های رزومره است. درمان نشدن این بیماری می‌تواند در نهایت به اختلال روتاتور کاف (بافت پیوندی که مسئول پایداری شانه است) و ناپایداری و کاهش دامنه حرکتی مفصل شانه شود. در بیماران با سن بیشتر از 50 سال توسعه این بیماری اغلب به پارگی روتاتور کاف منتهی می شود.
بیمار مبتلا به سندروم ایمپیگمنت سابآکرومیال با هرگونه فعالیتی که نیاز به دور کردن شانه از بدن یا جلو آوردن آن باشد، مانند بستن لامپ روی سقف یا برداشتن ظرف از درون کابینت، احساس درد می کند.
تشخیص:
یکی از مانور های تشخیصی این بیماری مانور نییر (Neer) نام دارد. در این مانور بیماری روی یک صندلی می نشیند و پزشک از سمت عقب شانه ی بیماری را فشار می دهد و همزمان دست بیمار را اندکی بالای سرش می برد و سپس رها می کند. اگر بیمار مبتلا به این سندروم باشد با انجام این مانور احساس درد می کند و سپس از برداشته شدن دست بیمار قادر به حفظ دست خود بالا سر نیست.
البته برای تشخیص قطعی بعد از انجام این مانور باید MRI و یا تصویربرداری سونوگرافی انجام شود تا وجود و مرحله بیمای شفاف سازی شود.
MRI بهترین تصویربرداری برای شفاف سازی بیماری های شانه است. این تصویربرداری بسیار دقیق بوده و می تواند برای پیش‌بینی وضعیت هایی که ممکن است در آینده منجر به آسیب به سر بالایی استخوان بازو و روتاتور کاف شوند، استفاده شوند.
از MRI برای اثبات عدم وجود بیماری‌های غیر محتمل مانند تومور های مفصل شانه و ساختارهای اطراف نیز استفاده می شود. برای بیمارانی که نمی توانند MRI انجام دهند مانند افرادی که در قلب خود ضربان ساز دارند، تصویربرداری سونوگرافی انجام می‌شود. در صورت شک به وجود شکستگی یا تومور استخوانی در تشخیص افتراقی، انجام رادیوگرافی و اسکن استخوان الزامی است.
بر اساس شرح حال بیمار آزمایشات دیگری مانند شمارش کامل سلول های خونی نیز انجام می شوند. سندروم ایمپینگمنت سابآکرومیال توسط کنار هم قرار دادن تاریخچه بیماری های بیمار، معاینه فیزیکی، رادیوگرافی، سونوگرافی و MRI تشخیص داده می‌شود. سندروم های دردناکی که علائم مشابه این سندروم دارند به شرح زیر اند:
• التهاب بورس سابآکرومیال (بورس ها فضاهایی پر از مایع مفصلی هستند که در کنار مفاصل قرار می گیرند و باعث حرکت نرم آن ها می شوند.)
• التهاب تاندون‌های روتاتور کاف (تاندون‌ها طناب‌هایی از جنس بافت پیوندی هستند که عضلات را به استخوان وصل می‌کنند و مسئولیت آن ها در روتاتور کاف پایدار کردن مفصل است)
• استخوانی شدن لیگامان کوراکوآکرومیال (زانده کوراکوئید و زائده آکرومیال دو زائده در پشت استخوان کتف هستند که توسط لیگامان کوراکوآکرومیال به یک دیگر متصل می شوند)
• آرتیت های درگیر کنند مفصل شانه
بیماری "شانه یخ زده" ممکن است تصویر کلینیکی را مبهم کند. وجود تومور های اولیه یا پخش شوند یکی از احتمالات است که باید در تشخیص اتفاقی به دقت بررسی شود.
روش های درمان:
روش‌های مختلفی از جمله درمان های دارویی، فیزیوتراپی و ... وجود دارد اما در بین تمام این روش ها، تزریق موثرترین و سریع‌ترین روش درمان بیماری است.
تزریقات عموما به دو صورت انجام می شوند. روش اول استفاده از لندمارک (مشخصات) های سطحی بدن برای پیدا کردن محل تزریق است و روش دوم استفاده از سونوگرافی. در روش لندمارک به دلیل نداشتن دید و آگاهی کامل از جزئیات داخل بدن امکان خطا و عوارض جانبی بالا می باشد که این مشکلات با استفاده از روش سونوگرافی به راحتی حل می شوند.
تزریق با کمک دستگاه سونوگرافی:
این روش که در کلینیک فوق تخصصی دردشناسی پروفسور سیروس مومن زاده انجام می شود بالاترین دقت را در میان روش های تزریق دارد زیرا برای شناسایی ساختار های داخلی بدن و خود مفصل از دستگاه سونوگرافی استفاده می شود. این روش امکان تزریق موثرتر و عوارض جانبی کمتر را به ما می دهد.
عوارض جانبی:
عدم تشخیص درست بیماری می تواند منجر درمان نادرست یا آسیب به بیمار شود. تعدادی از بیماران بعد از تزریق افزایش موقتی درد خواهند داشت که به دلیل ورود سوزن به بدن است. این درد و درد اصلی بیماری بعد از مدتی از بین می رود.