برخلاف مفاصل فاست کمری، مفاصل فاست سینه ای به صورت عمودی تر بوده و تقریبا موازی با سطح ساژیتال قرار داشته و مستقیما به جلو نگاه می کنند. مفاصل فاست سینه ای توسط شاخه میانی شاخک ابتدایی خلفی اعصاب سگمنتال عصب دهی می شوند.
مفاصل فاست توسط دو سگمان عصب دهی می گردد، یکی از شاخه میانی همان سطح، و یکی هم از شاخه میانی سطح بالاتر. شاخه های میانی سینه ای از فضای بین زوائد عرضی عبور کرده و از کنار گوشه فوقانی خارجی زائده عرضی می گذرد.
سپـــس در طول سطح خلفی زائده عرضی به طرف داخل و پایین رفته و وارد کمپارتمان خلفی پشت شده و عضلات مولتی فیدوس را عصب دهی می کند. در این محل شاخه های صعودی مفصلی به مفصل فاست می دهند.
در این مورد یک استثناء وجود دارد که در سطوح میانی پنجم و ششم سینه ای T5)تا(T6 وجود دارد. یعنی اگرچه سیر انحنایی آن یکسان است، ولی خمیدگی آن ها در نقطه ای بالاتر از گوشه فوقانی خارجی زوائد عرضی اتفاق می افتد. این مسیر مشابه شاخه های میانی فقرات کمری بوده،که مسیر آن ها نیز در محل اتصال زائده مفصلی فوقانی و زائده عرضی این مسیر است.
شاخه های میانی یازدهم و دوازدهم سینه ای،همان مسیر مشابه کمری را دارند. گرفتن نمای فلوروسکپی،به دلایل مختلفی ،مشکل است. در این محل،دنده ها، زوائد عرضی برآمده که کمی هم متمایل به بالا و خلف هستند و اندازه و محل پدیکل ها، همگی سبب سختی تهیه نمای مناسب می شوند. به علاوه ، محل قرارگیری مفاصل فاست سینه ای، موجب اختلال در توانایی تمایز بین زوائد مفصلی فوقانی و تحتانی می گردد.
روش کار نورولیز امواج رادیویی مفاصل فاست سینه ای
چون در تمام مراحل کار احتیاج به ارتباط با بیمار وجود دارد،باید از تجویز داروهای آرام بخش خودداری نمود. برخلاف بلوک تشخیصی داخل مفصلی سینه ای، در مورد نورولیز امواج رادیویی شاخه های میانی سینه ای ،عقاید متفاوتی وجود دارد. برخی عقیده دارند که نوک سوزن باید در حدی جلوتر از شاخه میانی برود تا بتواند باعث تخریب آن گردد.
برای همین منظور ، نقطه هدف جهت نورولیز شاخه میانی سینه ای را اتصال بین زوائد مفصلی فوقانی و لبه فوقانی زائده عرضی قرار می دهند،و گزارش شده است که با این روش شاخه میانی شاخک خلفی هیچ گاه در دسترس الکترودها قرار نمی گیرد.
یک نمای روبرو (قدامی خلفی) از ستون فقرات در سطح مورد نظر به گونه ای گرفته می شود تا صفحه های مهره ها به صورت موازی دیده شود و خط تراز آن ها دو تا نباشد.
سپس،فلوروسکپ را در سطح ساژیتال کمی مایل کرده، و این کار باعث سهولت دسترسی به نقطه هدف شده که اتصال بین زائده مفصلی فوقانی و زائده عرضی است.
نقطه ورود سوزن روی پوست علامت زده شده و با سوزن شماره۲۳ داروی بی حسی موضعی (لیدوکائین ۱%) تزریق می گردد.سپس،سوزن امواج رادیویی به موازات زاویه اشعه فلوروسکپ و در راستای آن به جلو برده شده تا در محل تلاقی زائده مفصل فوقانی و زائده عرضی، با استخوان تماس پیدا کند.
سپس سوزن را کمی به سمت بالا(کرانیال) و خارج تغییر مسیر داده تا از تماس با استخوان آزاد گردد. در این حال،محل سوزن در نمای پهلو کنترل می شود.
نوک سوزن باید درست در پشت خطی قرار داشته باشد که لبه خلفی سوراخ های عصبی را بهم متصل می کند. تحریک با ۵۰ هرتز انجام می شود، باید با ولتاژ کمتر از ۵/۰ ولت احساس قلقلک و مورمور اطراف فقرات گردد.
سپس، با تحریک ۲هرتز ،باید انقباض عضلات پاراورتبرال را در ولتاژی کمتر یا مساوی ۱ ولت به وجود آید. در این تحریک نباید ریشه قدامی اعصاب تحریک گردند، یعنی نباید سبب انقباض عضلاتی در دیواره قدامی قفسه سینه یا شکم گردند.
وقتی محل مناسب سوزن با تصاویر فلوروسکپی و تحریک الکتریکی تایید گردید،۵/۰ میلی لیتر لیدوکائین ۱ تا ۲% در هر سطح تزریق می شود.
پس از تاثیر داروی بی حسی موضعی،نورولیز امواج رادیویی برای ۶۰ ثانیه و با ۲۰ ولت انجام می شود. بهتر است تا سه سطح را امواج رادیویی نورولیز کنند، زیرا عصب گیری مفاصل فاست از چند سگمان می باشد.