یک عصب فشرده نتیجه فشار چیزی از داخل یا خارج از بدن به یک عصب است. سپس عصب فشرده شده ملتهب می شود که علائم و درد یا بیحسی و گزگز ایجاد می کند.
اصطلاحات پزشکی برای عصب فشرده شده فشرده سازی عصب یا گیر افتادن عصب است.
یک عصب فشرده می تواند تقریباً در هر جایی از بدن ما اتفاق بیفتد. یکی از مکان های رایج، بازوهاست.
در اردامه در مورد علل شایع (و غیر معمول) گیرکردن عصب در بازو و نحوه تشخیص و درمان خواهیم پرداخت. همچنین به چند تمرین اشاره می کنیم که می تواند به تسکین عصب تحت فشار و همچنین نکات پیشگیری کمک کند.
علل شایع
|
علل کمتر رایج
|
فشرده سازی عصب مدین ( سندرم تونل کارپال )
|
سندرم پروناتور
|
فشرده سازی عصب اولنار ( سندرم تونل کوبیتال )
|
سندرم عصب بین استخوانی قدامی
|
فشرده سازی عصب شعاعی
|
سندرم تونل اولنار
|
سندرم تونل شعاعی
|
فشرده سازی عصب حسی سطحی
|
سندرم بین استخوانی خلفی
|
|
چه چیزی می تواند باعث گیرکردن عصب در بازو شود؟
سه عصب اصلی بازو و مسیرهای تقریبی آنها عبارتند از:
-
عصب میانی، که از مرکز بازوی شما می گذرد
-
عصب شعاعی، از سمت شست بازوی شما پایین می رود
-
عصب اولنار که از سمت انگشت کوچک بازوی شما پایین می رود
این اعصاب یا شاخههای آنها میتوانند در چندین مکان در حین حرکت به سمت بازوگیر کنند. بیشتر اوقات، این اتفاق در نزدیکی آرنج یا مچ دست رخ میدهد، جایی که استخوانها و سایر ساختارها، تونلها و گذرگاههای کوچکی را تشکیل میدهند که اعصاب شما باید از آن عبور کنند.
علل شایع
فشرده شدن عصب مدیان
سندرم تونل کارپال (CTS) شایع ترین سندرم فشار عصبی است. عصب میانی هنگامی که از طریق تونل کارپال در مچ دست حرکت می کند، فشرده می شود.
دراز کردن و خم کردن مچ دست می تواند با کاهش اندازه تونل منجر به فشرده شدن شود. CTS اغلب در اثر حرکات مکرر مچ دست ایجاد می شود.
فشرده شدن عصب اولنار
دومین سندرم فشار عصبی رایج، سندرم تونل کوبیتال است .
عصب اولنار می تواند در حین عبور از تونل کوبیتال یا یک نقطه سفت دیگر در اطراف آرنج شما فشرده شود. معمولاً زمانی اتفاق میافتد که بازوی خود را برای مدت طولانی خمیده نگه میدارید، مانند زمانی که در حین رانندگی دست خود را روی لبه پنجره اتومبیل خود قرار میدهید یا روی میز به آرنج خود تکیه میدهید.
فشرده شدن عصب رادیال
در نزدیکی آرنج، عصب شعاعی به اعصاب بین استخوانی و سطحی خلفی منشعب می شود. هر دو شاخه می تواند به طور معمول با چرخاندن مکرر ساعد فشرده شود.
سندرم تونل رادیال
شاخه سطحی عصب رادیال از طریق تونل رادیال و چندین نقطه سفت دیگر در اطراف آرنج حرکت می کند، جایی که آن میتواند فشرده شود.
سندرم بین استخوانی خلفی
عصب بین استخوانی خلفی نیز از چندین نقطه سفت در ساعد در نزدیکی آرنج از جمله تونل رادیال عبور میکند که میتواند در حین حرکت در هر یک از این مکان ها فشرده شود.
علل کمتر رایج
سندرم پروناتور
عصب میانی می تواند توسط ماهیچه های ساعد در زیر آرنج فشرده شود.
علائم مشابه سندرم تونل کارپال (CTS)است، با این تفاوت که بی حسی می تواند به کف دست شما کشیده شود و ممکن است در ساعد و آرنج خود احساس درد کنید. برخلاف CPS، معمولاً در شب علائمی ایجاد نمی کند.
سندرم عصب بین استخوانی قدامی
این عصب حرکتی شاخه ای از عصب مدیان است. فشرده شدن در یک یا چند محل در ساعد شما رخ میدهدو این امر باعث ضعف در انگشت شست و انگشت اشاره میشود و گرفتن مداد یا ایجاد علامت "OK" را دشوار میکند.
علائم دیگر ضعف هنگام چرخش ساعد و درد مبهم ساعد است.
سندرم تونل اولنار
این وضعیت غیر معمول زمانی رخ می دهد که عصب اولنار در یک تونل در سمت صورتی مچ دست فشرده میشود. معمولاً سندرم تونل اولنار در اثر یک کیست گانگلیون یا ضربه مزمن مکرر مچ دست مانند گرفتن دسته دوچرخه توسط دوچرخه سوار ایجاد میشود.
علائم در انگشت حلقه و کوچک میتواند حرکتی، حسی یا هر دو باشد، بسته به محل فشرده شدن و بر خلاف سندرم تونل کوبیتال، پشت دست تحت تاثیر قرار نمیگیرد.
فشرده شدن سطحی عصب حسی
عصب رادیال در نزدیکی مچ دست سطحی تر میشود. علائم آن بی حسی و گزگز در بالای انگشت شست دست است که گاهی همراه با درد ساعد و مچ است.
هر چیزی که محکم دور مچ دست قرار می گیرد مانند دستبند یا ساعت می تواند آن را فشرده کند. تکیه دادن طولانی مدت به ساعد دلیل دیگری است.
آیا می تواند عصب زیر بغل تحت فشار قرار گیرد؟
بله، می تواند عصب زیر بغل را فشرده شود.
عصب زیر بغل از گردن شروع می شود و قبل از عبور از روی استخوان بازو از زیر بغل عبور می کند. این عصب به عصب حرکتی به عضلات شانه ( دلتوئید و ترس مینور )و یک عصب حسی به شانه منشعب می شود.
عصب زیر بغل میتواند با موارد زیر تحت فشار قرار گیرد:
-
در رفتگی شانه
-
شکستگی استخوان بازو
-
فشار مداوم زیر بغل، مانند استفاده از عصا
-
حرکت مکرر بالای سر، مانند زدن توپ بیسبال یا ضربه زدن به توپ والیبال
-
آسیب به عصب در طی جراحی روتاتور کاف
علائم احتمالی عبارتند از:
-
شانه درد
-
خستگی عضلات بازو هنگام انجام حرکات بالای سر
-
مشکل در بلند کردن یا چرخاندن بازو
-
بی حسی و سوزن سوزن شدن در پهلو و پشت بازو
آیا از خوابیدن روی یک دست، عصب بازو فشرده میشود؟
بله! خوابیدن روی مچ دست یا در وضعیتی که به آرنج فشار مداوم وارد کند میتواند باعث گرفتگی عصب شود. عصب میانی در مچ دست و عصب اولنار در آرنج آسیب پذیرترین هستند زیرا این مکان ها به سطح پوست نزدیک هستند.
علائم و نشانه های گرفتگی عصب در بازو چیست؟
زمانی که یک عصب تحت فشار قرار می گیرد ملتهب می شود که بسته به نوع عصب درگیر علائم متفاوتی ایجاد می کند.
اعصاب حسی اطلاعاتی در مورد چیزهایی که بدن حس میکند به مغز ارسال میکند. هنگامی که یک عصب حسی تحت فشار قرار میگیرد، علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:
علائم عصبی حسی
-
احساس سوزن سوزن شدن "یا گزگز".
-
سوزش
-
از دست دادن حس
-
بی حسی
-
درد
علائم عصب حرکتی
اعصاب حرکتی سیگنال هایی را از مغز به بدن، به خصوص ماهیچه ها می فرستند و به آن می گویند که چگونه به اطلاعات واکنش نشان دهد. علائم گیرکردن عصب حرکتی عبارتند از:
-
ضعف عضلانی
-
از دست دادن حرکت
برخی از اعصاب دارای عملکرد حسی و حرکتی هستند. هنگامی که اینها تحت فشار قرار می گیرند، علائم هر دو نوع ممکن است رخ دهد.
علائم سندرم تونل کارپال
عصب داخلی یک عصب حسی برای انگشتان شست، اشاره و میانی و نیمی از انگشت حلقه است.
CTS باعث بی حسی، گزگز و درد در آن نواحی می شود. علائم ممکن است به بازو و شانه سرایت کند. علائم اغلب در شب بدتر می شوند.
عصب داخلی نیز یک عصب حرکتی انگشت شست است، بنابراین CTS می تواند باعث ضعف شست نیز شود و گرفتن اشیا را سخت کند. همانطور که CTS شدیدتر میشود، ممکن است متوجه تحلیل عضلانی زیر انگشت شست خود شوید
علائم سندرم تونل کوبیتال
عصب اولنار حس و حرکت انگشت کوچک و نیمی از انگشت حلقه را تامین می کند.
فشرده شدن باعث بی حسی و سوزن سوزن شدن (اما نه درد) در انگشتان و ضعف در عضلات کوچک دست میشود. در نهایت، تحلیل عضلانی ممکن است اتفاق بیفتد و انگشتان شما را به موقعیت های غیرعادی حرکت دهند.
علائم سندرم تونل رادیال
شاخه سطحی یک عصب حسی است. خیلی عمیق نیست، بنابراین به راحتی توسط هر چیزی که به ساعد شما فشار بیاورد فشرده میشود. هنگامی که فشرده میشود، باعث درد دردناکی در ساعد شما می شود که ممکن است به آرنج تابیده شود.
علائم بسیار شبیه به آرنج تنیس بازان ( اپیکوندیلیت جانبی ) است.
علائم سندرم بین استخوانی خلفی
این یک عصب حرکتی است که به عضلات کوچک انگشتان، شست و مچ دست کمک می کند. فشرده شدن عصب، کشیدن انگشتان و شست را به سمت بیرون دشوار میکند.همچنین بر توانایی برای چرخاندن سمت شست مچ دست به سمت ساعد تأثیر میگذارد.
چگونه عصب فشرده شده تشخیص داده میشود؟
پزشک ممکن است بتواند گرفتگی عصب معمولی مانند CTS را تنها بر اساس علائم و معاینه تشخیص دهد.
در صورت نیاز، پزشک ممکن است از یک یا چند آزمایش زیر برای تشخیص یا تایید آن استفاده کند.
-
اشعه ایکس. آنها اغلب مفید نیستند، اما ممکن است تشخیص دیگری مانند شکستگی را نشان دهند.
-
ام آر آی. این گهگاه برای روشن کردن تشخیص یا ارزیابی مجدد عصب فشرده شده که بهتر نمیشود استفاده میشود.
-
نوار عضله. این تست فعالیت الکتریکی عضله را نشان میدهد.
-
نوار عصب. این تست سرعت سیگنال های عصبی را نشان میدهد.
-
سونوگرافی. گاهی اوقات برای ارزیابی یک عصب استفاده میشود.
عصب فشرده چگونه درمان می شود؟
درمان محافظه کارانه برای عصب فشرده همیشه ابتدا با هدف کاهش درد و بهبود عملکرد امتحان میشود.
مهم است که تا حد امکان به بازوی استراحت دهید تا بهبود یابد.
داروهای مسکن بدون نسخه
داروهای ضد التهابی مانند ایبوپروفن (Advil) یا ناپروکسن (Aleve) میتوانند التهاب عصب را کاهش داده و علائم را تسکین دهند.
گرما یا یخ
اعمال گرما یا یخ روی عصب تحت فشار در جلسات 20 دقیقه ای میتواند به تسکین علائم کمک کند. مراقب باشید در صورت کاهش حس، پوست خود نسوزد یا یخ نزند.
آتل
ممکن است از آتل برای بی حرکت کردن مچ، آرنج یا بازو یا کمک به عضلات ضعیف استفاده شود.
تزریق کورتیکواستروئید
CTS را می توان با یک بار تزریق کورتیکواستروئید برای کاهش التهاب و کاهش فشار روی عصب درمان کرد. معمولاً فقط برای یک ماه کار می کند.
عمل جراحی
جراحی برای کاهش فشار روی عصب به طور معمول برای اکثر سندرم های فشرده شدن عصبی استفاده میشود. ممکن است کاندیدای خوبی برای جراحی باشید اگر:
-
علائم پس از سه تا شش ماه درمان محافظه کارانه بهبود نیابد
-
علائم شدید هستند
-
تحلیل رفتن عضلات رخ میدهد
چه مدت طول می کشد تا عصب فشرده شده در بازو بهبود یابد؟
زمان بهبودی بسته به عوامل مختلفی متفاوت است، از جمله:
-
عصب درگیر
-
جدی بودن آسیب
-
چگونه آسیب به درمان محافظه کارانه پاسخ می دهد
-
نیاز به جراحی
-
کار یا فعالیت هایی که به آن باز خواهید گشت
اعصاب فشرده شده به دلیل فشار موقت روی عصب سطحی معمولاً در عرض چند ساعت خود به خود برطرف میشوند. موارد ایجاد شده توسط کیست گانگلیون تا زمانی که کیست برداشته نشود، بهبود نمییابند.
آیا تمرینات یا حرکات کششی برای کمک به تسکین عصب تحت فشار در بازو وجود دارد؟
حرکات کششی برای حفظ انعطافپذیری یا حفظ یا ایجاد قدرت عضلانی میتواند برای تسکین علائم عصبی، بهبود و پیشگیری بسیار مفید باشد.
مقالات زیر حرکات کششی و تمریناتی را برای بازوها و مچ دست شرح میدهد:
-
کشش برای مچ دست و دست
-
تمرینات برای درمان تونل کارپال
-
5 حرکت خوب یوگا برای بازوها
-
تمرینات سندرم تونل کوبیتال برای تسکین درد
قبل از شروع یک برنامه ورزشی، با پزشک صحبت کنید تا مطمئن شوید که بی خطر است و باعث آسیب بیشتر نمیشود. پزشک همچنین می تواند شما را به یک فیزیوتراپیست ارجاع دهد که میتواند روال خاصی را برای شما طراحی کند اگر باعث ناراحتی یا درد قابل توجهی شد، بلافاصله ورزش را متوقف کنید.
برای جلوگیری از گرفتگی عصب در بازو چه کاری میتوانید انجام دهید؟
در اینجا مواردی وجود دارد که میتوانید برای جلوگیری از عود فشردگی عصب انجام دهید:
-
حرکات و فعالیت های تکراری که باعث آن می شود را به حداقل برسانید یا از آن اجتناب کنید.
-
اگر آسیب مربوط به کار بود، ممکن است مجبور شوید نحوه استفاده از دست ها و بازوهای خود را برای انجام کار خود تغییر دهید.
-
اگر نمی توانید کار خود را بدون حرکات تکراری انجام دهید، ممکن است نیاز به تغییر شغل داشته باشید.
-
هنگام انجام یک فعالیت مرتباً موقعیت دست و بازوی خود را تغییر دهید.
-
استراحت های مکرر برای استراحت یا کشش مچ دست و بازو انجام دهید.
-
از هر گونه فعالیت و موقعیتی که بر اعصاب سطحی فشار وارد می کند خودداری کنید.
-
اطمینان حاصل کنید که هنگام خواب به اعصاب سطحی فشار نمیآورید.
-
در طول روز تا حد امکان به بازوهای خود استراحت دهید.
در آخر
هر یک از اعصاب بازوها در صورتی که توسط ساختارهای اطراف فشرده شوند، ممکن است تحت فشار قرار گیرند و به احتمال زیاد در جایی اتفاق می افتد که عصب از طریق یک تونل یا فضای کوچک دیگری حرکت میکند.
علائم به نوع عصب بستگی دارد و ممکن است شامل بی حسی و درد، ضعف عضلانی یا هر دو باشد. درمان اولیه با درمان محافظه کارانه است، اما اغلب برای برداشتن فشار از روی عصب به جراحی نیاز است.
بهترین راه برای جلوگیری از عود فشردگی عصب، اجتناب از فعالیت یا حرکات تکراری است که در ابتدا باعث آن شده است.