نوار عصب و عضله یا الکترومیوگرافی (Electromyography (EMG)) نوعی آزمایش تشخیصی است که شرایط سلامت عضلات و سلول‌های عصبی کنترل کننده فعالیت این عضلات را بررسی و ارزیابی می‌کند. پزشک متخصص با بررسی نتایج نوار عصب و عضله می‌تواند اختلالات عضلانی، عصبی و اختلالات اثرگذار بر ارتباط بین عصب و عضلات را تشخیص دهد. در ادامه این مطلب با ما باشید تا با انواع نوار عصب و عضله، کاربردهای الکترومیوگرافی و عوارض جانبی آن بیشتر آشنا شوید. اگر نیاز به ویزیت با دکتر مغز و اعصاب یا متخصص طب فیزیکی و توانبخشی دارید، می‌توانید از طریق سایت تله ویزیت اقدام کنید.
نوار عصب و عضله چیست؟
الکترومیوگرافی یا نوار عصب و عضله روش تشخیصی برای بررسی عملکرد عصب‌ها و عضلات است که بر اساس ضبط و تحلیل سیگنال‌های الکتریکی تولید شده توسط عضلات و عصب‌ها در طول فعالیت عمل می‌کند. برای انجام الکترومیوگرافی، الکترودها روی پوست قرار داده می‌شوند و سیگنال‌های الکتریکی تولید شده توسط عصب‌ها و عضلات در طول حرکت و فعالیت‌های مختلف ضبط شده و به صورت نموداری نمایش داده می‌شوند.
تحلیل نوار عصب و عضله به پزشک امکان می‌دهد تا اطلاعاتی درباره عملکرد عصب‌ها و عضلات بدست آورد. این تست در تشخیص بیماری‌های عصبی و عضلانی مانند اختلالات عصبی محیطی، عصب‌های فشاری، نوروپاتی، میوپاتی و مشکلات عضلانی دیگر مفید است.
انواع نوار عصب و عضله
دو نوع اصلی نوار عصب و عضله داریم:
نوار عصب و عضله سطحی
نوار عصب و عضله داخل عضلانی
الکترومیوگرافی داخل عضلانی به دو نوع سوزنی (needle EMG) و سیم باریک (fine-wire EMG) تقسیم می‌شود.
کاربرد نوار عصب و عضله
الکترومیوگرافی کاربردهای مختلفی دارد و برای تشخیص بالینی مشکلات نرولوژیک و عصبی عضلانی به‌کار می‌رود.
پزشک برای بررسی علائم بیماری عصبی ممکن است این روش را توصیه کند.
از کاربردهای نوار عصب و عضله می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
-
تشخیص اختلالات عصبی محیطی
-
تشخیص اختلالات عضلانی مانند تشنج عضلانی، میوپاتی، پارالیزی عضلانی و الگوهای غیرطبیعی و ناهنجاری‌ها
-
تشخیص و بررسی آسیب‌های عصبی و عضلانی ناشی از ضربه، آسیب مکانیکی، التهاب
-
پیگیری تاثیر درمان‌هایی مانند فیزیوتراپی، داروها و روش‌های درمانی دیگر