بورس ها تشکیل شده اند از کیسه های ساینوویال (مفصلی)که هدفشان اجازه دادن به کشیده شدن و حرکت عضلات و تاندون ها از روی یکدیگر در نواحی که حرکت مکرر انجام میشود،است. این کیسه های ساینوویال به وسیله غشای ساینوویال پوشانده شده اند که حاوی شبکه ای از رگهای خونی اند که مایع ساینووسال را ترشح می کنند. نتایج بورسیتیس (التهاب بورس) در افزایش تولید مایع ساینوویال موجب تورم کیسه های بورس می شود. با استفاده مفرط و نادرست، این بورس ها ممکن است ملتهب، بزرگ و در موقعییت های نادری عفونی شوند.
تندون ها بافت های طناب مانندی هستند که عضلات را به استخوان ها متصل می کنند و استخوان ها را حرکت می دهند.
سندروم ران شکننده، که با نام کوکسا سالتانس (Coxa saltans) نیز شناحته می شود، شامل علائم روبرو است: احساس دررفتگی و شکستگی در سمت خارجی ران همراه با درد ناگهانی و تیز در قسمت سر فوقانی استخوان ران. این احساس دررفتگی ناشی از حرکت یکی از تندون های عضلات داخلی ران (Iliopsoas) روی یکی از برجستگی های استخوان لگن (Iliopectineal) است.
یکی از باند های خارجی ران (Iliotibial) هم می تواند این احساس دررفتگی را تولید کند.
علائم این سندروم معمولا با بلند شدن فرد از حالت نشسته بروز می کنند. معمولا بورسیتیس نیز در سر فوقانی استخوان با این بیماری همراه می شود که درد و ناتوانی بیمار را افزایش می دهد.
تشخیص:
معاینه فیزیکی نشان می دهد که با بلند شدن بیمار از حالت نشسته و دور کردن ران ها از هم درد افزایش می یابد:
با لمس قسمت سر استخوان ران، در صورت افزایش درد بیمار، بورسیتیس نیز با این سندروم همراه شده است که این اتفاق در اکثر به وقوع می پیوندد.
انجام رادیوگرافی برای تمام بیماران مبتلا به درد ران و لگن الزامی است تا عدم وجود بیماری های استخوانی و تومور ها اثبات شود. بر اساس شرح حال بیمار و تشخیص پزشک آزمایشات دیگری مانند شمارش کامل سلول های خونی نیز انجام می شود. MRI و تصویربرداری سونوگرافی به تشخیص دقیقتر این سندروم کمک می کنند.از MRI و سونوگرافی برای اثبات عدم وجود تومور و تشخیص مرگ باقت ران نیز استفاده می شود.
تصویر MRI:
درمان:
روش های درمانی متفاوتی وجود دارد مانند تزریق، دارودرمانی و فیزیوتراپی. از میان این روش ها تزریق سریع ترین و کارآمدترین روش است.
تزریقات عموما به دو صورت انجام می شوند. روش اول استفاده از لندمارک (مشخصات) های سطحی بدن برای پیدا کردن محل تزریق است و روش دوم استفاده از دستگاه های تصویربرداری (که در بین این روش ها سونوگرافی بیشرین کارآیی و کمترین عوارض جانبی را دارد). در روش لندمارک به دلیل نداشتن دید و آگاهی کامل از جزئیات داخل بدن امکان خطا و عوارض جانبی بالا می باشد که این مشکلات با استفاده از روش سونوگرافی به راحتی حل می شوند.
تزریق با کمک دستگاه سونوگرافی:.
این روش که در کلینیک فوق تخصصی دردشناسی پروفسور سیروس مومن زاده انجام می شود بالاترین دقت را در میان روش های تزریق دارد زیرا برای شناسایی ساختار های داخلی بدن و خود عصب از دستگاه سونوگرافی استفاده می شود. این روش امکان تزریق موثرتر و عوارض جانبی کمتر را به ما می دهد.این تزریق هم جنبه درمانی و هم تشخیصی دارد.
عوارض جانبی احتمالی:
به دلیل عبور عصب سیاتیک از نزدیکی محل تزریق پزشک باید با دقت زیاد این تزریق را انجام دهد. همچنین استفاده از دستگاه سونوگرافی به آسیب نرساندن به عصب سیاتیک کمک می کند. یکی از عوارض احتمالی این تزریق عفونت است با استفاده از روش های استریل مناسب به ندرت اتفاق می افتد. تعدادی از بیماران بعد از تزریق افزایش درد خواند داشت که به دلیل ورود سوزن به بدن است. این درد و درد اصلی بیماری بعد از مدتی از بین می روند و مفاصل مچ و انگشتان عملکرد طبیعی شان را پیدا می کنند.